7. Hukuk Dairesi 2016/28469 E. , 2016/20961 K

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2016/28469 E. , 2016/20961 K.

'İçtihat Metni'
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekilince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, iş akdinin işveren tarafından 24.09.2015 gerçekle alakası olmayan, hiçbir somut olay ve veriye dayanmayan gerekçeler ile, fesih için hak düşürücü süre geçtikten sonra feshedildiğini iddia ederek işe iadesini, işe başlatılmaması halinde üst sınırdan işe başlatmama tazminatı ödeneceğinin belirlenmesini, boşta geçen süreye ilişkin üst sınırdan brüt ücretinin ödenmesinin tespitini talep etmiştir.
Davalı, müşterilerinin düzenledikleri ve kendilerine vermiş oldukları tutanaklar sonrasında yapılan araştırmalar neticesinde 11.09.2015 tarihli raporla, davacının sorumlu olduğu bölge dışındaki bölgelere mal satışı yaptığını, sistem üzerinde bir noktaya fatura kesip bir başka noktaya sattığını, küçük satış noktaları içi düzenlenen kampanyaları kendi şahsi menfaati doğrultusunda değiştirerek toptan satıcılara bu kampanyalara ilişkin ürünleri usulsüz bir şekilde sattığını ve bu küçük satış noktalarından bu satışın kendilerine yapılmış gibi gösterilmesi amacıyla imzalı belge aldığını tespit etmeleri üzerine iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanununun 25/2.maddesi uyarınca haklı ve geçerli sebeple 17.09.2015 tarihi itibari ile feshedildiğini beyanla davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, fesih gerekçesi olarak ileri sürülen uygulamaların, tanık beyanlarına göre öteden beri aynı şekilde devam ettiği, çalışanların ifa sürecinde, hedeflerin tutturulması ve performans baskısı altında, başka bölgedeki bir müşterinin gün içinde ürün eksiği üzerine, diğer bölgedeki satış temsilcisinden destek alınarak ürün eksiğinin giderildiği ve her hafta 3-4 müşteride bu tip durumların olabildiği, bu itibarla feshe dayanak yapılan davacı davranışlarının bir an için kesin delillerle kanıtlandığı kabul edilse dahi, “haklı feshe” dayanak yapılacak nitelikte olmadığı, ancak taraflar arasındaki güven ilişkisi zedelenmiş bulunduğundan, akdi ilişkinin sürdürülmesinin de davalı işverenden beklenemeyeceği anlaşılmakla, feshin “geçerli sebebe” dayanılarak yapıldığı kanaati ile davanın reddine karar verilmiştir.
İş sözleşmesinin, işçinin doğruluk ve bağlılığa aykırı söz veya davranışları sebebiyle işverence haklı olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 25 inci maddesinin (II) numaralı bendinde, ahlâk ve iyi niyet kurallarına uymayan haller sıralanmış ve belirtilen durumlar ile benzerlerinin varlığı halinde, işverenin iş sözleşmesini haklı fesih imkânının olduğu açıklanmıştır. Yine değinilen bendin (e) alt bendinde, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan işçi davranışlarının da işverene haklı fesih imkânı verdiği ifade edilmiştir. Görüldüğü üzere yasadaki haller sınırlı sayıda olmayıp, genel olarak işçinin sadakat borcuna aykırılık oluşturan söz ve davranışları işverene fesih imkânı tanımaktadır.
Somut olayda her ne kadar davalı tarafça, davacının sorumlu olduğu bölge dışındaki bölgelere mal satışı yaptığı, sistem üzerinde bir noktaya fatura kesip bir başka noktaya sattığı, şirket ile çalışan küçük satış noktaları için düzenlenen kampanyaları kendi şahsi menfaatleri doğrultusunda değiştirdiği ve toptan satıcılara bu kampanyalara ilişkin ürünleri usulsüz bir şekilde sattığı ve bu küçük satış noktalarından bu satışın kendilerine yapılmış gibi gösterilmesi amacıyla imzalı belge aldığı hususları sebebi ile iş akdinin 4857 sayılı iş kanının 25/II md uyarınca 24.09.2015 tarihinden itibaren geçerli olacak şekilde feshedildiği savunulmuşsa da, dosyada bulunan davalı şirket müşterilerinin beyan dilekçelerine konu içki satışlarını ve teslimatları davacının yapmadığı, davacının pozisyonu ve iş tanımı dikkate alındığında iş akdinin feshini gerektirir somut veri ortaya konmadığı, aktin haklı veya geçerli nedenle feshedildiğine dair somut olaya dayandırılamadığı anlaşıldığından feshin geçersizliğine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
Yukarıda açıklanan sebeplerle 4857 sayılı Kanun'un 20/3 maddesi gereğince mahkemece verilen kararın bozularak ortadan kaldırılması ve dairemizce aşağıda yazılı hükmün kurulması gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının davalıya ait işyerinde İŞE İADESİNE,
3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminatın miktarının davacının kıdemi de dikkate alınarak takdiren 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5-Alınması gereken 29,20 TL harçtan peşin yatırılan 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 1,50 TL harcın davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydına,
6-Davacının yapmış olduğu 451,70 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalıların yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT'ne göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
9-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, 12.12.2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.