7. Hukuk Dairesi 2016/16771 E. , 2016/17662 K

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2016/16771 E. , 2016/17662 K.

'İçtihat Metni'


Mahkemesi :İş Mahkemesi


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, sağlık nedenleriyle aldığı raporu davalı işverene ibraz etmesi üzerine iş sözleşmesinin geçerli neden olmaksızın feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine, işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ise davacının iş sözleşmesinin sağlık nedenleriyle geçerli olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının depo üretim işçisi olarak çalıştığı, aldığı sağlık kurulu raporu itibariyle bu işi yapamayacak duruma düştüğü tespit edilen davacının iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayandığı gözetilerek davanın reddine karar verilmiştir.
4857 İş Kanunu’nun 19’uncu maddesine göre: “Hakkındaki iddialara karşı savunmasını almadan bir işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesi, o işçinin davranışı veya verimi ile ilgili nedenlerle feshedilemez. Ancak, işverenin 25’inci maddenin (II) numaralı bendi şartlarına uygun fesih hakkı saklıdır”. Bu hükümle, işçinin savunmasının alınması, işçinin davranışı veya verimi ile ilgili nedenlerle iş sözleşmesinin feshi için bir şart olarak öngörülmüş ve salt işçinin savunmasının alınmamasının tek başına, süreli feshin geçersizliği sonucunu doğuracağı ifade edilmiştir. Madde açıkça sadece işverenin 4857 sayılı İş Kanunu'nun 25/II numaralı bendinde sayılan haklı nedenlerle fesihte savunma alınmayacağını düzenlemiş, 25. maddenin diğer bentlerini dışında tutmamıştır. İşçinin sağlık nedeni ile iş görme edimini yerine getirmemesi, verimi ile ilgili olduğundan 19. madde uyarınca savunmasının alınması gerekir.
Somut olayda davacının astım, bronşit rahatsızlığı nedeniyle süresiz olarak tozlu, dumanlı, rutubetli ve kimyasal maddeler bulunan ortamlarda çalıştırılamayacağına dair sağlık kurulu raporu bulunduğu ve bu raporu davalı işverene ibrazı sonrası iş sözleşmesinin bu nedenle feshedildiği, kıdem ve ihbar tazminatlarının ödendiği, ibranamede ve cevap dilekçesinde feshin geçerli nedenle yapıldığının belirtildiği ve işten ayrılma bildirgesinde de (4) çıkış kodu gösterildiği anlaşılmıştır.
Bu nedenlerle 4857 sayılı Yasanın 25/1 fıkrası kapsamında düzenlenen sağlık nedenleri uyarınca haklı nedenle fesih yapılmadığı halde mahkeme gerekçesinde bu yönde değerlendirme yapılması hatalıdır.
Kaldı ki dosya kapsamından davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanununun 18.maddesinde yer alan ve işçinin yetersizliği nedenlerine dayanılarak geçerli nedenle feshedildiği açık olup fesihten önce işçinin savunması alınmadığından 4857 sayılı Yasanın 19/1 fıkrası uyarınca yapılan fesih işlemi geçersiz hale geldiği sonucuna varılmakla davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile feshin geçerli olduğu kabul edilerek hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3.maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 (beş) aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5- Alınması gereken 29,20 TL harçtan peşin ödenen 27,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 1,50 TL harcın davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
6-Davacının yapmış olduğu 125,90 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, 27/10/2016 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.