7. Hukuk Dairesi 2016/29661 E. , 2016/14793 K

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2016/29661 E. , 2016/14793 K.

'İçtihat Metni'
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işverenin yanlış tutumları, son iki ay ücreti, yıllık izin ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle sonlandırdığını, haftada 6 gün 06.30-20.00 saatleri arası çalıştığını, 7.gün ise şirketin servis aracının tamir, bakım, temizlik işlerini yaptığını, resmi tatillerde sadece 1 gün izin kullandığını, aylık ücretinin en son 1.350,00 TL olduğunu ancak asgari ücretle çalışmış gibi gösterildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ücret ve hafta tatili ile genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı ise davacının zimmetine para geçirdiği iddiasıyla hakkında ceza mahkemesinin devam ettiği, aylık ücretinin 1.350,00 TL olduğu iddiasının doğru olmadığını, davacının bu iddiasının bankaya verilmek üzere davacı tarafından düzenlenmiş belgeden kaynaklandığı, davacının aynı belgeyi hizmet tespit davasında da sunduğu ancak mahkemece asgari ücret üzerinden çalıştığı ve primlerin bu miktar üzerinden yatırılması gerektiğinin karar altına alındığı, bu kararın davacı tarafından temyiz edilmediğindan bu şekli ile kesinleştiği ve dolayısıyla kabul anlamına gelmemekle birlikte alacakların hesaplanması halinde asgari ücret seviyesinden belirlenmesi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı işveren tarafından yapılan feshin haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının ücreti taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı en son ücretinin aylık 1.350.00 TL olduğunu iddia etmiş ise de Mersin 1.İş Mahkemesi'nin 28.12.2009 tarih ve 2008/7 E.-2009/797 K sayılı kararı ile verilen hizmet tespiti davasında davacının asgari ücret ile kesintisiz çalıştığına dair kararının Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 07.04.2011 tarih ve 2010/2665 E-2011/3243 K sayılı kararı ile onanmış olduğu görülmüştür.
Hal böyle olunca kesinleşmiş mahkeme kararına göre davacının aylık ücretinin asgari ücret olarak kabulü ile hesaplama yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile iddia edilen ücret üzerinden yapılan hesaplamaların hüküm altına alınması bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında yıllık izin alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı uyuşmazlık konusudur.
Yıllık izin ücreti iş sözleşmesinin feshi ile muaccel olup, dönemsel bir nitelik taşımadığından 818 sayılı Yasa döneminde sona eren hizmet sözleşmelerinde 5 yıl 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu yönünden 10 yıllık genel zamanaşımına tabidir. Zamanaşımı bakımından alacağın muaccel olduğu tarihteki yasaya göre zamanaşımı süresinin belirlenmesi gerekmektedir. Davacının iş sözleşmesi 06.07.2007 tarihi itibari ile sona ermiş olup fesih tarihi itibari ile 5 yıllık zamanaşımına tabidir.
Davacı ıslah dilekçesi ile yıllık izin ücretini de ıslah etmiş olup ıslah dilekçesinin davalıya 11.05.2016 tarihinde tebliği edildiği ve davalının da 13.05.2016 tarihinde tüm alacaklar yönünden zamanaşımı defiinde bulunduğu görülmekle fesih tarihi olan 06.07.2007 tarihi itibariyle 5 yıllık zamanaşımına tabi olan yıllık izin alacağı yönünden zamanaşımının gözetilmemesi hatalıdır.
4-Davacı dava dilekçesinde genel tatil ve hafta tatili alacağı da talep etmiş ise de kısa kararda bu alacak ile ilgili olarak olumlu/olumsuz bir karar verilmemesine rağmen gerekçeli kararda ise gerekçesi de açıklanarak reddedildiğinin görülmesi karşısında kısa karar ile gerekçeli karar arasında oluşan çelişki de ayrı bir bozma nedenidir.
5-Ücret alacağı taraflar arasında çekişmelidir. Mahkemece aldırılan bilirkişi ana raporunda ve 2 kez alınan ek raporlarında ücret alacağı hesaplanmamıştır. Islah dilekçesinde davacı bu durumu belirterek iddia ettiği ücret üzerinden 2 aylık ücret alacağını ıslah etmiş ise de bilirkişi tarafından hesaplanmış ve mahkemece denetlenmek suretiyle hüküm altına alınmış ücret alacağı söz konusu değildir.
Mahkemece yapılması gereken davacının banka kayıtlarının incelenerek ücret alacağının bulunup bulunmadığının tespiti amacıyla bilirkişi incelemesi yaptırmak olmalıdır.
O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmüş olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 26.09.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.