7. Hukuk Dairesi 2016/7518 E. , 2016/12906 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2016/7518 E. , 2016/12906 K.

'İçtihat Metni'
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekilince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:


Davacı vekili davacının iş akdinin haklı ve geçerli bir neden olmaksızın feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilerek 21. maddedeki tazminatların belirlenmesini istemiştir.
Davalı vekili, davalı şirkette hiçbir zaman 30 işçi çalışmadığını, şirkette karlılığın sağlanamaması nedeniyle birçok işçinin işten çıkartıldığını, şirketin ekonomik faaliyetine devam edemeyeceğinin anlaşılması üzerine davacının makina operatörü olarak çalıştığı imalat bölümünün kapatıldığını, şirketin tamir ve bakım olarak 5 işçiyle faaliyetini sürdürdüğünü, feshin geçerli nedene dayandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı işyerinde, davacının işten çıkartıldığı dönemde 45 çalışanın olduğu, davacının işini yaparken gayet özenli ve özverili çalıştığı, çalışma arkadaşlarına ve amirlerine karşı saygılı olduğu, hiçbir sıkıntısının bulunmadığının tanık beyanlarından anlaşıldığı, 4857 Sayılı İş Kanunun 18. ve 19. maddelerinde '30 veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde, işveren işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gerekliliklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak' ve 'fesih sebebini açık ve kesin bir şekilde belirtmek zorunda olduğunun' hüküm altına alındığı, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından ihtarname ile 05/04/2014 tarihinden itibaren sonlandırıldığı belirtilmiş, ancak fesih sebebi açık ve kesin bir şekilde belirtilmediği gibi iş akdinin haklı ve geçerli nedenlerle sonlandırıldığı davalı işverence ispat edilmediğinden feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının işgüvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu'nun 18.maddesidir.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 18.maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Somut olayda davacının davalı şirkette brode makina operatörü olarak çalıştığı anlaşılmıştır. 30 işçi sayısının tespiti yönünde ... kayıtlarında sadece Bursa ilinde davalı şirket yönünden araştırma yapıldığı, bu kayıtlarda da ... kayıtlarının gönderildiği tespit edilmiştir. ...'na birkaç kez müzekkere yazılmasına rağmen yapılan araştırma yetersizdir. BTSO'nın cevap yazısında da şirketin merkez adresinin ... olduğu ve ... adresinde şubesinin bulunduğu bildirilmiştir. İlke kararımızda belirtildiği üzere araştırma ... çapında aynı işkolunda fesih bildiriminin davacıya ulaştığı tarih itibariyle (05/04/2014) davalıya ait tüm işyerlerinde çalışan sayısının tespiti 30 işçi sayısının belirlenmesinde gereklidir. Davalı şirkette fesih tarihi itibariyle işçi sayısı belirlenip 30 işçi çalışıyorsa şimdiki gibi davanın kabulü yönünde karar verilmeli, 30 işçi çalışmıyorsa davacının iş güvencesinden yaralanamayacağı bu nedenle de davanın reddi gerekeceği açıktır. Mahkemece eksik inceleme ile tanık beyanı esas alınarak karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 08/06/2016 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.