8. Hukuk Dairesi 2016/5121 E. , 2018/15023 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/5121 E. , 2018/15023 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı, Eşya Alacağı

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ile davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


KARAR

Davacı ... vekili, dava dilekçesinde belirtilen taşınmaz ve araç nedeniyle mal rejiminin tasfiyesi alacak isteğinde bulunmuş, ayrıca dava dilekçsinde bahsi geçen ev eşyalarının aynen iadesine, olmadığı takdirde bedellerinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ..., davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davalı adına kayıtlı .... plakalı araçta davacının (19000/2) 9500-TL katılma alacağı bulunduğundan 9500-TL'nin karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, davalı adına kayıtlı 627 ada 11 parsel 6 nolu bağımsız bölümde davacının (95875/2) 47937,5-TL katılma alacağı bulunduğundan 47937,5-TL'nin karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline, tarafların evlilik süresi içerisinde aldıkları bilirkişi ....n raporunda 15 sıra halinde belirttiği ev eşyalarının TMK 222/2 maddesi gereğince tarafların paylı mülkiyeti olduğunun tespitine karar verilmesi üzerine hüküm, davacı vekili ile davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalının tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı vekilinin ev eşyalarına yönelik temyiz itirazlarına gelince
Mahkemece, taraf ve tanık beyanlarından ev eşyalarının evlilik süresince alındığı, çeyiz eşyası olmadığı gerekçesiyle bilirkişi ...'in raporunda 15 sıra halinde belirttiği ev eşyalarının TMK 222/2 maddesi gereğince tarafların paylı mülkiyeti olduğunun tespitine karar verilmişse de, bu görüşe katılma olanağı bulunmamaktadır. Şöyle ki, davacı vekili, dava dilekçesinde bahsi geçen ev eşyalarının davacıya ait olduğunu belirterek aynen iadesine, mümkün olmadığı takdirde bedellerinin tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı asıl 08.10.2015 tarihli yargılama oturumunda '...davacı taraf bana eşyaların listesini verdiği takdirde kendi payına düşeni vermeye hazırım' şeklinde, 03.12.2015 tarihli yargılama oturumunda '...ev eşyaları da davacı avukatına gelip almasını söyledim, ancak gelip almadı, eşyaları vermeye hazırım' şeklinde beyanda bulunmuştur.
Hakim, tarafların talep sonucu ile bağlı olup, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremez (HMK m. 26). Davacı tarafın talebi, ev eşyalarının aynen iadesi, olmadığı takdirde bedellerinin tahsili isteğine ilişkindir. Mahkemece taraf beyanları, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken HMK'nun 26.maddesine aykırı olarak 'tarafların evlilik süresi içerisinde aldıkları bilirkişi ...'in raporunda 15 sıra halinde belirttiği ev eşyalarının TMK 222/2 maddesi gereğince tarafların paylı mülkiyeti olduğunun tespitine' şeklinde hüküm kurulmak suretiyle talepten farklı bir şeye karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle kabulüyle hükmün ev eşyalarına ilişkin bölümünün 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalının tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle reddine, taraflarca HUMK'nun 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 981,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 2.942,55 TL'nin davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın da davacıya istek halinde iadesine 05.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.