8. Hukuk Dairesi 2015/17896 E. , 2018/9746 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2015/17896 E. , 2018/9746 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı üçüncü kişi vekili, 04.08.2014 tarihinde yapılan hacze konu menkullerin müvekkiline ait olduğunu belirterek istihkak iddiasının kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacı 3. kişi ile borçlunun akraba oldukları, her ikisinin aynı iş kolunda faaliyet gösterdikleri ve haciz adresi işyerinin 3. kişiye devrinin muvazaalı olduğu gerekçesi ile davanın reddine kararı verilmiş kararı, davacı 3. kişi vekili temyiz etmiştir,
Dava üçüncü kişinin İİK'nun 96 vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1-İstihkak davalarında geçerli bir haczin bulunması dava şartı olup, hüküm kesinleşinceye kadar yargılamanın her aşamasında re'sen gözetilmesi gerekir.
Somut olayda dayanak takip dosyasının incelenmesinde 04.08.2014 tarihli haciz işlemi esnasında icra müdürlüğünce sadece hazır olan tarafların beyanlarının alınmakla yetinildiği, herhangi bir menkul malın haczedilmediği anlaşılmaktadır. Bu sebeple geçerli bir haczin varlığından söz edilemeyeceği açıktır.
Bu durumda Mahkemece davanın dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmesi gerekirken davanın esastan reddine karar verilmesi doğru değil ise de bu husus yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden ve hükmün redde ilişkin bölümü sonucu itibari ile doğru görüldüğünden, HUMK'nun 438/7 maddesi uyarınca, hükmün gerekçesinin açıklanan şekilde değiştirilip kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
2-Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 7/2. maddesinde: '... (2) Davanın dinlenebilmesi için kanunlarda öngörülen ön şartın yerine getirilmemiş olması ve husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesinde, davanın görüldüğü mahkemeye göre tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yazılı miktarları geçmemek üzere üçüncü kısımda yazılı avukatlık ücretine hükmolunur...” düzenlemesi yer almaktadır.
Anılan hüküm ve yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı alacaklı yararına hükmedilebilecek vekâlet ücreti 500,00.-TL’sını geçmemelidir. Bu durumda Mahkemece, davalı alacaklı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun ek geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Davacı 3. kişi vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile,yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple, 04.06.2015 tarihli tavzih kararında yer alan ‘’ 14.550,00 TL nispi…” ibaresinin çıkartılarak yerine “…500,00.-TL maktu…” ibaresinin yazılmasına, bu bölümün, düzeltilen bu şekli ile, gerekçesinin ise ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple düzeltilen şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK'nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.