8. Hukuk Dairesi 2017/9011 E. , 2018/367 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2017/9011 E. , 2018/367 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Korunma Kararının Kaldırılması

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davanın karara bağlandığı tarihte küçük olan ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


KARAR

Davacı ... Müdürlüğünce ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 02.10.1979 tarih ve 1979/774-620 Esas-Karar sayılı ilamında ... ... hakkında verilen koruma kararının kaldırılması talep edilmiştir.
Mahkemece 26.04.1991 tarihinde koruma altında olan 1976 doğumlu küçük ...’in sosyal hizmet uzmanınca düzenlenen raporda 03.08.1988 tarihinde yurttan kaçtığı, geri dönmediği annesine yapılan çağrı üzerine çocuğun geri getirilmediği bildirilmekle koruma kararının kaldırılmasına dair verilen karar o tarihte küçük olan ... tarafından temyiz edilmiştir. Dosyada bulunan ve ...’e yapılan 14.12.2016 tarihli gerekçeli kararın tebliğine ilişkin belge dikkate alınarak temyiz süresinde kabul edilmiştir.
Dava koruma kararının kaldırılmasına ilişkin olup davacısı İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğü, davalısı K.H ve ... ... olarak gösterilmek suretiyle karar ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesince 26.04.1991 tarihinde hasımsız olarak verilmiştir.
1-Koruma kararının kaldırılması davasında dava ve karar tarihi itibariyle ergin olmayan küçüklerin yasal temsilcileri (veli ya da vasi) davaya dahil edilmeden eksik hasımla yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi doğru değildir.
2-Dava, 2828 sayılı Kanuna göre alınmış korunma kararının kaldırılmasına ilişkin olup sözü edilen Kanun, korunmaya muhtaç çocukların, ergin oluncaya kadar, bu Kanun hükümlerine göre kurulan sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp gözetilmeleri hususundaki tedbirin görevli ve yetkili mahkemece alınacağını hükme bağlamış (2828 s.k. m.22/1), görevli ve yetkili mahkemenin hangi mahkeme olduğunu göstermemiştir. Kanun'un 24. maddesi de, korunma kararı alınmasını gerektiren şartların ortadan kalkması halinde, kurum yetkililerinin önerisi üzerine mahkemece, çocuk ergin olmadan kaldırılabileceği gibi, ergin olduktan sonra da, çocuğun rızası alınarak ve bu maddede gösterilen şartların varlığı halinde korunma kararının devamına karar verilebileceğini hükme bağlamıştır.
09.01.2003 tarihinde kabul edilen ve 18.01.2003 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunu'nun 6. maddesinin 2. fıkrasının (b) bendinde, görev alanına giren konularda, bedensel ve zihinsel gelişmesi tehlikede bulunan veya manen terk edilmiş halde kalan küçüğü, ana ve babadan alarak bir aile yanına veya resmi ya da özel sağlık kurumuna veya genel veya katma bütçeli daireler ve benzeri yerlere yerleştirmeye ilişkin tedbirin aile mahkemelerince alınacağı hükmü getirilmiş 03.07.2005 tarihinde kabul edilen ve 15.07.2005 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu, korunma ihtiyacı olan çocuk hakkında, koruyucu ve destekleyici tedbir kararı alma yetkisini çocuk mahkemelerine vermiş (5395 s.k.m.7/7), bu Kanunun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelikte (R.G. 24.12.2006 ve 26386) 'mahkemenin', müstakil çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde aile ya da asliye hukuk mahkemeleri ile suça sürüklenen çocuklar yönünden ceza mahkemelerini ifade ettiği belirtilmiştir (Yönetmelik m.4/e).
Yukarıda açıklanan kanun ve yönetmelik hükümlerine göre, 4787 sayılı Aile Mahkemeleri Kanunu'nun yürürlüğe girmesiyle, 2828 sayılı Kanun uyarınca korunmaya muhtaç çocuklar hakkında korunma kararı alma ve koşullarının varlığı halinde bu kararı kaldırma görevi aile mahkemelerinin görevi kapsamına alınmış böylece işin esasıyla ilgili karar vermek görevi sonradan yürürlüğe giren yukarıda bahsedilen kanunlarla değiştiğinden, dava aile mahkemesinin görevine girmektedir. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun'un Geçici 1. maddesinde sonuçlanmamış davaların yetkili ve görevli aile mahkemesine devredileceğini hükme bağladığından, karardan sonra ...'da müstakil aile mahkemesinin kurulduğu ve faaliyete geçtiği hususu da göz önünde bulundurularak dosyanın görevli aile mahkemesine devredilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine göre temyize konu sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, HUMK'nun 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna,
15.01.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.