8. Hukuk Dairesi 2015/16506 E. , 2018/289 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2015/16506 E. , 2018/289 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


K A R A R

Davacı 3. kişi, 27.11.2013 tarihinde haczedilen malların müvekkiline ait olduğunu, borçluyla ilgisinin bulunmadığını belirterek davanın kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davacı ile borçlu arasında muvazaalı ilişkiler bulunduğunu, menkullerin borçluya ait olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davacı şirket ile borçlunun faaliyet konularının aynı olduğu, borçlunun ve davacı şirketin muhasebecilerinin aynı olduğu, her ne kadar borçlunun vergi dairesince bildirilen adresi haciz adresinden farklı ise de, vergi dairesince bildirilen adreste de faaliyette olmadığı, haczedilen malların muhafazası için gidildiğinde borçlunun eşinin haciz mahallinde hazır olduğu ve çalışan olduğunu belirttiği, ispat yükünün davacı şirkette olduğu, davacı şirketin haczedilen mahcuzlardan sadece kağıt kesme makinasına ilişkin fatura ibraz ettiği, söz konusu faturada da yeterli açıklama bulunmaması nedeniyle haczedilen makina ile örtüştürmenin mümkün olmadığı davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, karar davacı 3. kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp,değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre,davacı 3.kişinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davanın esasına yönelik karar verildiğine görekarar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir. Somut olayda,takibe konu alacak miktarının ( 76.828,02 TL) dava konusu hacizli malların değerinden (23.150,00 TL) fazla olduğu anlaşılmakla, avukatlık ücretinin mahcuzların değeri üzerinden hesap edilmesi gerekir. Belirtilen bu hususlar dikkate alınmadan davalı taraf yararına fazla vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK’nun ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı 3. kişi vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı 3. kişi vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazının kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 5. bendindeki “AAÜT'ye göre 3720 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı alacaklıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin çıkartılarak yerine “davaya konu mahcuzların değeri olan 23.150,00 TL üzerinden karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 2.778,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı alacaklıya verilmesine” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK'nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.