8. Hukuk Dairesi 2018/11108 E. , 2018/20120 K

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2018/11108 E. , 2018/20120 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ : ... ........ Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi



Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda ... 4. ........ Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda ... ........ Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin ........ Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı alacaklı 01.01.2016 tarihli sözlü kira sözleşmesine dayanarak 04.05.2017 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı ........ takibi ile 2016 yılı ........ ayı bakiye kira alacağı 3.273,00 TL ile aylık 8.496,00 TL'den 2016 yılı ........ ayından 2017 yılı ........ ayına kadarki kira alacağı toplam 62.745,00 TL'nin faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 09.05.2017 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu 12.05.2017 tarihli itiraz dilekçesinde, müvekkilinin alacaklı görünen şirkete herhangi bir borcunun bulunmadığını, müvekkilinin taşınmazı 2016 ........ tarihinde tahliye ettiğini ve anahtarı mal sahibine teslim ettiğini, ekte bir başka işyerine taşındığına dair belgeyi sunduklarını, ayrıca alacaklının işyerine kiralık tabelası astığını, takibe, borca, kira sözleşmesine, kira bedellerine, alacak ve tahliye talebine açıkça ve ayrıca itiraz ettiklerini bildirmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklı ........ Mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, davalı borçlu itiraz dilekçesinde ........ dayanağı kira sözleşmesindeki imzasına itiraz etmediği, kira sözleşmesine itiraz etmeyen davalı borçlunun, yasal sürede takip konusu kira borçlarını ödediğini İİK'nin 269/c maddesinde belirtilen şekilde ispatlayamadığı ve ödeme emri tebliğinden itibaren 30 günlük sürede de kira borcunu ödemediği anlaşılmakla, İİK'nin 269.madde hükmü uyarınca davanın kabulüne, davalının itirazının kaldırılmasına, takibin devamına ve kiralananın tahliyesine karar verilmiş, bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ........ Mahkemesince, borçlu vekilinin itiraz dilekçesinde sözlü kira sözleşmesini kabul etmediklerini, ancak kiralanan taşınmazı daha önceden tahliye ettiklerine dair beyanı göz önüne alındığında, taraflar arasındaki kira akdine açıkça itiraz edildiğinden bahsedilemeyeceği ve taraflar arasındaki kira ilişkisinin bu suretle ispatlandığının kabulü gerektiği, yine davalı borçlu tarafça takibe konu kira bedellerine de itiraz edilmiş olup, davacı tarafın sözlü kira akdine dayanmış olması karşısında, aylık kira bedeli miktarının ne kadar olduğunun, davacı alacaklı tarafça yazılı belgeler ile ispatlanmasının zorunlu olduğu, davacı alacaklı tarafça, aylık kira bedelinin miktarını ispatlar nitelikte herhangi bir yazılı belge ibraz edilemediği, mevcut durum karşısında, aylık kira bedeli ile itirazın kesin olarak kaldırılmasının gerekip gerekmediği hususunun tespitinin genel yetkili mahkemede yargılamaya muhtaç olduğu, tahliye davasının ise 30 günlük yasal süresi dolmadan açıldığı ve bu suretle tahliyenin de yasal koşullarının oluşmadığı, dolayısı ile İlk Derece Mahkemesince bu hususlar nazara alınarak, davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, davanın kabulüne dair kararı hukuka aykırı olduğundan, davalı tarafın istinaf başvurusunun kabulü ile hüküm kurulması yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK'nin 353/1-b-2 maddesi gereğince İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldırılması ve tahliye istemlerine ilişkindir.
1.Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere göre temyiz eden davacı tarafın tahliyeye yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Davacı vekilinin alacağa yönelik temyiz itirazlarına gelince
Taraflar arasında düzenlenmiş yazılı kira sözleşmesi bulunmamaktadır. Davacı vekili, 01.01.2016 tarihli sözlü sözleşmeye dayanarak davalı kiracı hakkında 04.05.2017 tarihinde başlattığı tahliye istemli ........ takibi ile 2016 yılı Ağustos ayı bakiye kira alacağı ile aylık 8.496,00 TL kira miktarı üzerinden 2016 yılı ........ ayından 2017 yılı ........ ayına kadarki toplam 62.745,00 TL kira alacağının faiziyle tahsilini istemiştir. Ödeme emrinin davalıya tebliği üzerine davalı 12.05.2017 tarihli takibe itiraz dilekçesinde, alacaklıya borcu olmadığını ileri sürerek borca, kira sözleşmesine, kira bedellerine, alacak ve tahliye talebine itiraz ettiklerini taşınmazı ........ 2016 tarihinde tahliye ettiklerini bildirmiştir. Davalı borçlu her ne kadar takibe itirazında kira bedellerine itiraz ettiğini bildirmiş ise de, kira miktarının ne kadar olduğunu göstermemiştir. İİK'nin 269/2. maddesi gereğince borçlu kiracı kira sözleşmesini açık ve kesin olarak reddetmediğinden kira akdini kabul etmiş sayılır. Kira sözleşmesini reddetmeyen borçlu kiracı İİK'nin 62. maddesi gereğince itiraz ettiği kısmın cihet ve miktarını itiraz dilekçesinde açıkça göstermediğinden takip talepnamesinde belirtilen kira miktarı da kesinleşmiştir. Uyuşmazlıkta yargılamayı gerektirir bir durum bulunmamaktadır. Bu durumda davalı borçlu kiranın ödendiğini veya sair bir sebeple istenemeyeceğini İİK’nin 269/c maddesinde belirtilen belgelerle kanıtlamak durumundadır. Davalı borçlu tarafça ödemeye dair böyle bir belge ibraz edilmediğine göre, itirazın kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde uyuşmazlığın yargılamayı gerektirdiğinden bahisle itirazın kaldırılması isteminin reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenler ile davacı vekilinin alacağa yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nin 373/2. maddesi uyarınca, ... ........ Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi kararının BOZULMASINA, dosyanın kararı veren ........ Mahkemesine gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 12.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.