8. Hukuk Dairesi 2018/11707 E. , 2018/15680 K

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2018/11707 E. , 2018/15680 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili, hacze konu hayvanların üçüncü kişiye ait olduğunu belirterek istihkak iddiasının kabulü ile haczin kaldırılmasına ve tazminata karar verilmesini istemiştir.
Davalı alacaklı vekili, hacze konu hayvanların borçluya ait olduğunu açıklayarak istihkak davasının reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, borçlunun haczin yapıldığı taşınmaz üzerinde bulunan 3 evden birinde kiracı olarak oturmakta olduğu, borçlu adına kayıtlı büyükbaş hayvan bulunmadığı gibi SGK ve vergi kaydının da bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece tesis edilen 02.11.2016 tarihli ek karar ile, davalı tarafından temyiz karar harcının maktu olarak yatırıldığı, davalı vekiline temyiz harcını tamamlaması hususunda 09/08/2016 tarihinde gerekli ihtaratın yapıldığı, yedi günlük yasal süresi içerisinde ihtaratın gereklerinin yerine getirilmediği gerekçesi ile HMK'nin 434/3 maddesi gereğince davalı tarafın temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş ek karar süresi içerisinde davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamına göre, davalı alacaklı tarafından 02.05.2016 tarihinde maktu temyiz harcı ve gider avansı yatırılmış olup, 09.08.2016 tarihinde eksik temyiz harcının tamamlanması için muhtıra tebliğ edilmiştir. Ancak 01.08.2016 tarihinde 176 TL gider avansı olarak bir ödeme yapılmıştır. Davalı alacaklı tarafından yatırılan bu bedelin nispi temyiz harcı olduğu sehven gider avansı olarak gösterildiği iddia edilmiş olup, maktu temyiz harcı ile birlikte 02.05.2016 tarihinde gider avansı yatırılmış olması, yeniden gider avansı yatırılmasını gerektirir dosyada bir durum olmaması, avans olarak yatırılan 176,00 TL'nin eksik nispi temyiz harcı miktarı ile uyumlu olması karşısında, ek karara yönelik temyiz isteğinin kabulüne ve yerel mahkemenin 02.11.2016 tarihli ek kararının kaldırılarak hükmün esas yönünden incelenmesine karar verilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK'nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Dava konusu haciz, borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği adreste ve borçlunun huzurunda yapılmıştır. Öte yandan, borçlu ile 3.kişi kardeştir. Buna göre, İİK'nin 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Bu yasal karinenin aksinin davacı 3. kişi tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir.
İspat yükü altında olan ve karinenin aksini her türlü delille kanıtlama olanağına sahip olan üçüncü kişi, haczedilen hayvanların kendisine ait olduğunu, hayvan pasaportlarının bulunduğunu iddia etmekte olup, delil olarak ise hayvan pasaportları ile işletme tescil belgesine dayanmıştır. Ne var ki, anılan belgeler, ilgilinin beyanına dayalı olarak düzenlendiklerinden, istihkak davalarında güçlü delil teşkil etmezler. Kaldı ki, hacze konu hayvanların kulak küpe numarası 3. kişi adına kayıtlı ise de: davaya konu hayvanlar borcun doğumundan sonra davacı 3.kişinin işletmesine getirilmiştir.
Bu maddi ve hukuki olgular ile mevcut deliller birlikte değerlendirildiğinde, davacı 3. kişinin İİK'nin 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin aksini güçlü ve inandırıcı delillerle ispatlayamaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, taraflarca İİK'nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine, istek halinde peşin harcın temyiz edene iadesine, 13.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.