8. Hukuk Dairesi 2018/11389 E. , 2018/14695 K

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2018/11389 E. , 2018/14695 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne dair kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemiz'in 26.03.2018 gün ve 2017/5540 Esas, 2018/9921 Karar sayılı ilamı ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmişti. Davacı vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:


KARAR

Dava, icra takibine vaki itirazın kaldırılması istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne, faize yönelik itirazın kısmen kaldırılmasına takibe 676,06 TL işlemiş faiz üzerinden devamına karar verilmiş, kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemiz 26.03.2018 gün ve 2017/5540 E., 2018/9921 .... sayılı ilamı ile temyize konu değerin İİK'nun 4949 sayılı Kanun'la Değiştirilen 363/1. maddesinin son cümlesindeki kesinlik sınırını geçmediği gerekçesi ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur. Borçlu tarafından faize ve oranına ilişkin itiraz sonucu verilen karar işleyecek faizle de ilgili olduğundan, işleyecek faizin ödeme tarihine kadar ne miktar olacağı belirsiz olduğundan, temyiz dilekçesinin reddine ilişkin, Dairemizin 2017/5540 Esas, 2018/9921 sayılı kararının kaldırılmasına karar verildi temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi.
1- Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre, davacı vekilinin yerinde bulunmayan sair temyiz itirazlarının reddine,

2- Davacı alacaklı vekili, 21.07.2014 tarihinde başlattığı icra takibi ile gecikmiş kira alacaklarının kira sözleşmesinde belirtilen aylık %5 gecikme zammı ile tahsilini talep etmiştir. Ödeme emrinin davalı borçluya tebliği üzerine borçlu yasal süresi içinde verdiği dilekçe ile, talep edilen kira bedelini kabul ettiğini ancak faizin yasal olmadığını belirterek takibe itiraz etmiştir. İtiraz üzerine alacaklı vekili icra mahkemesine başvururak itirazın kaldırılması talebinde bulunmuştur. Kiralananın manav olarak işletileceği, aylık kira bedeli, vergi dairesi ve ticaret sicil yanıtı ve tüm dosya kapsamından davalının tacir olmadığı anlaşılmaktadır. TBK'nun 120. maddesine göre sözleşme ile kararlaştırılan gecikme faizi yasal faiz oranının %100'ünden fazla olamaz. Bu durumda BK 120. maddesi gereği yasal faizin %100'ünün (%18) uygulanması sonucu bulunacak faiz miktarı üzerinden takibin devamına karar verilmesi gerektiğinden hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte yazılı nedenlerle temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Dairemizin 26.03.2018 gün ve 2017/5540 Esas, 2018/9921 Karar sayılı temyiz dilekçesinin reddi kararının kaldırılarak yerel Mahkeme hükmünün yukarıda yazılı gerekçelerle İİK'nun 366 ve 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK'nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.