8. Hukuk Dairesi 2016/16165 E. , 2019/9995 K

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/16165 E. , 2019/9995 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı borçlular vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili, haczin yapıldığı at çiftliğinin mülkiyetinin vekil edenine ait olduğunu, borçluya üzerindeki mütemmim cüz ve teferuat ile birlikte kiraya verildiğini belirterek davanın kabulünü talep etmiştir.
Davalı alacaklı ve davalı borçlular vekili, davanın süresinde olmadığını, mahcuzların kira sözleşmesi ile teslim edilen menkuller olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, haczin yapıldığı taşınmazın tam hisse ile davacı üçüncü kişi adına kayıtlı olduğu, sunulan kira sözleşmeleri ile taşınmazın at sporu amaçlı olarak borçlulara kiralandığı, kira sözleşmesinin 10. maddesinde kiralanan yerler olarak 57 dönüm arazi içerisinde 2 katlı çiftlik evi kapalı ve açık restoran, bir sorumlu lojmanı, bir ambar, 30 atlık ahır binası, açık manej, kapalı manej, kapalı maneje ilave yapılacak 2 katlı soyunma odası ve cafe, köpek eğitim ve bakım yerinin kiralandığının belirtildiği, mahcuzlardan at malzemesi satış ofisinin davacıya ait olduğu, aksinin davalı tarafından kanıtlanmadığı, bir adet Alman tayının at pasaport bilgilerinden, bir adet markasız traktör yönünden ise tescil belgesinden davacıya ait olduğunun anlaşıldığı, aksinin kesin ve güçlü deliller ile ispatlanamadığı gerekçesi ile bu mahcuzlar yönünden davanın kabulüne, davaya konu diğer mahcuzlar yönünden ise ... 11. İHM’nin 2009/1311 Esas sayılı ilamı ile hacizlerin kaldırılmasına karar verildiğinden söz konusu mahcuzlara ilişkin konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, karar davalı borçlular vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96 ve devamı maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, borçlular vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalı borçlular vekilinin vekalet ücreti ve yargılama giderlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde 6100 sayılı HMK'nin 326. maddesinde, “Kanunda yazılı haller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir.” düzenlemesine yer verilmiştir.
HMK'nin 323. maddesine göre, karar ve ilam harcı, vekalet ücreti, tebligat ve keşif giderleri yargılama giderlerindendir.
Somut olayda Mahkemece bir adet tay, traktör ve prefabrik yapı için davanın kabulüne karar verilmiştir. Haciz zaptında prefabrik yapı için 1000 TL, traktör için 4000 TL, 5 adet ata toplam 7500 TL değer biçilmiştir. Haciz zaptında kıymet takdir edilen beş adet at için toplam 7500 TL değerin bir at için değerinin 1500 TL olduğu kabul edilerek, kabul edilen mahcuzların toplam değerinin 6500 TL olduğunun kabulü ile vekalet ücreti ve yargılama giderleri bu miktar üzerinden hesaplanması gerektiği gibi başlangıçta alınan harcın yargılama giderlerine dahil edilerek davalılardan alınarak davacıya verilmesinin de yasal dayanağı yoktur.
Ne var ki, bu hususların giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK’nin ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı borçlular vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenler ile temyiz itirazlarının kabulüne, Hükmün 4. bendinin kaldırılarak, yerine 4 nolu hüküm fıkrası olarak “Dava açılırken yatırılan 906,60 TL harçtan alınması gereken 444,015 TL’nin mahsubu ile fazla alınan 462,58 TL’nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine” hükmünün eklenmesine, 5 nolu hüküm fıkrasından “ 906,60 TL peşin harç, 7.30 TL başvuru harcı” ifadelerinin kaldırılmasına, yine 5 nolu hüküm fıkrasından “... toplam 2.309.60 TL’nin” ibaresinin kaldırılarak yerine, “ toplam 1.397,70 TL’nin...” ibaresinin eklenmesine, vekalet ücretine ilişkin 6 nolu hüküm fıkrasından “... 7736,50 TL...” ibaresinin kaldırılarak, yerine “... 906,00 TL” ibaresinin eklenmesine, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK'nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde davalı borçlulara iadesine, 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi