8. Hukuk Dairesi 2017/16415 E. , 2019/3222 K

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2017/16415 E. , 2019/3222 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı... vekili, evlilik birliği içinde davalı erkek adına edinilen araç ve taşınmaz için fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL katkı payı alacağının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 21.09.2012 tarihli dilekçeyle taleplerinin 300 TL'lik kısmının araca, 700 TL'lik kısmının taşınmaza yönelik olduğunu açıklamıştır.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın ispatlanmadığından reddine ilişkin verilen ilk karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Daire'nin 2014/502 Esas, 2015/7180 Karar sayılı ilamıyla davanın katkı payı alacağı isteğine ilişkin olduğu, dava konusu edilen taşınmaz yönünden davalı tanıklarının beyanları da göz önünde bulundurularak, davacının hem arsa alımı hem üzerine ev yapımına katkıda bulunduğunun kabulü gerektiğine işaret edilerek katkı payı alacağı hesap edilmek üzere hüküm bozulmuş, diğer temyiz itirazları ise reddedilmiştir.
Bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde Mahkemece, davanın kabulüne, dava tarihinden geçerli olmak üzere 28.936,85 TL'nin yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilâmında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde hüküm tesis edildiğine göre davalı vekilinin aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince
Dosyanın incelenmesinden, davacının, dava dilekçesindeki talebinin, taşınmaz ve araç yönünden 1.000,00 TL olduğu, 21.09.2012 tarihli dilekçeyle bu miktarın 700 TL'sinin taşınmaz, 300 TL'sinin araçla ilgili olduğunun açıklandığı, bozma sonrası yapılan yargılamada davacı vekilinin 02.05.2017 tarihli dilekçe ile 1.000,00 TL olan talep miktarını 28.936,85 TL olarak ıslah ettiği anlaşılmaktadır.
04.02.1948 tarihli ve 1944/10 Esas, 1948/3 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve ilgili Yargıtay Hukuk Daireleri'nin yerleşmiş inançları gereğince 'bozmadan sonra ıslah yapılamaz' ilkesi geçerlidir. Hal böyle olunca, mahkemece bozmadan sonra ıslah olmayacağı dikkate alınarak toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporları karşısında davanın açıldığı tarihte taşınmaz yönünden talep miktarının 700,00 TL olduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde ıslahla artırılan miktar değerlendirilerek hüküm kurulmuş olması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1). bentte gösterilen nedenle reddine, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.