8. Hukuk Dairesi 2016/20041 E. , 2019/11209

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/20041 E. , 2019/11209 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı üçüncü kişi vekili, haczedilen tüm malların müvekkiline ait ve satışa arz edilen ürünler olduğunu, vergi kaydına göre de haciz yapılan yerin müvekkiline ait işyeri olduğunu belirterek, istihkak iddialarının kabulüne ve davalı alacaklı aleyhine tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, haciz sırasında borçlu ...'ın babasının hazır bulunduğunu, davacının haciz mahallinde bulunmadığını, telefon üzerine haciz mahalline gelerek istihkak iddiasında bulunduğunu, alacaklıdan mal kaçırmak ve alacaklıya zarar vermek kastı ile hareket edildiğini, sunulan vergi levhasının her zaman düzenlenebilecek belgelerden olup çok yakın tarihli olduğunu, davacı üçüncü kişiye ait kartvizit üzerinde internet sitesinde yazan telefon numarasının borçlu ...’a ait telefon numarası olduğunu, borçlunun şahsına ait kaşede yazan telefon numarasının da aynı numara olduğunu, davacı üçüncü kişiye ait internet sitesinde yazan unvan ile takip dayanağı çekin arka kısmında borçlu ...’ın şahıs şirketinin cirosunda yer alan unvanın aynı olduğunu bildirerek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, alacaklının adresinin .../... olduğu, buna bağlı olarak davanın yetkili mahkemede açıldığı, bilirkişi raporunda haciz tutanağında yer alan mahcuzlar ile faturalarda yer alan ürünlerin birebir aynı ürünler olmadığı kanaatine varıldığının bildirildiği, sunulan faturaların büyük çoğunluğunun takip tarihinden ve borcun doğumundan sonrasına ait oldukları, bilirkişi raporundan anlaşıldığı üzere faturaların mahcuz mallara ait olmadığının anlaşıldığı, davacı tarafça delil olarak öne sürülen vergi levhası, kira sözleşmesi, elektrik ve su faturalarının sonradan düzenlenebilir, elde edilebilir delillerden olduğu, tanık beyanının davayı ispata yeterli olmadığı, ispat külfetinin üçüncü kişide olduğu, davacı tarafça davanın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş karar davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, üçüncü kişinin İİK'nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre dava konusu haciz borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği adresten farklı bir adreste yapılmış olup, borçlu ... haciz mahallinde hazır değildir. Bunun yanında, haciz yapılan mahale ilişkin vergi levhası da davacı üçüncü kişi adınadır. Öte yandan haciz sırasında adresin borçluya ait olduğuna dair herhangi bir evrak bulunmamıştır. Hal böyle olunca, İİK'nin 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesinin üçüncü kişi yararına olduğunun kabulü ile bu yasal karinenin aksinin davalı alacaklı tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir. Üçüncü kişi tarafından dava açılmış olması ispat yükünü ters çevirmez. Davalı alacaklı tarafça dayanılan deliller ile, üçüncü kişi lehine olan karinenin aksi, menkullerin takip borçlusuna ait olduğu ispat edilememiştir.
O halde, Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın kabulü yerine, oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile davanın reddine yönelik hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı 3.kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK'nin 366 ve 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK'nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 11/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.