8. Hukuk Dairesi 2016/17001 E. , 2019/10644

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/17001 E. , 2019/10644 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili ile davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili, alacaklı tarafından borçlu ... Motorlu Araçlar Tic. Ltd.Şti.nin borcu nedeniyle yapılan haciz işleminde müvekkiline ait 3 adet aracın haczedildiğini, haciz sırasında bu vasıtaların müvekkiline ait olduğunun beyan edildiğini, vasıtaların aidiyetlerine dair tüm ithalat ve gümrük belgelerinin de icra dosyasına sunulduğunu, dosya borçlusu şirket ile müvekkili şirketin hiçbir bağlantısının bulunmadığını belirterek, araç üzerindeki hacizlerin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, icra dosyasındaki belgelerden haciz mahallinin borçlu şirkete ait olduğunun ortada olduğunu, borçlu şirketin ticaret sicil adresinin de haciz yapılan adres olduğunu, mahcuzlar borçlu şirketin elinde haczedildiğinden, karine olarak mülkiyetinin borçlu şirkete ait olduğunun kabul edilmesi gerektiğini, davacı ile borçlu şirket arasında fiili ve hukuki irtibat ve organik bağ bulunduğunu, her ne kadar davacı tarafça ithalat belgeleri sunulmuş ise de, tarafların ticari defter ve kayıtlarının incelenmesi halinde mahcuz araçlara ilişkin faturanın borçlu şirket adına kesilmiş olmasının muhtemel olduğunu, bu kayıtların incelenmesini talep ettiklerini, haciz mahallinin borçlu şirkete ait olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, Konsinye Araç sözleşmeleri, ... Ltd. Şti.ye ait ticaret sicilindeki kayıtlar, Gümrük ve Ticaret Bakanlığınca verilen belgeler, dava konusu edilen araçlara ilişkin gümrük belgeleri ve gümrük vergilerine ilişkin belgeler gereğince haczedilen araçların davacı şirkete ait olduğu kanaatine varılmakla davanın kabulüne, ancak davalı alacaklının kötü niyeti ispatlanamadığından tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş, karar davalı-alacaklı vekili ve davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK'nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş ise de, yapılan inceleme ve araştırma hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyle ki, davacı üçüncü kişi vekili haczedilen araçların müvekkili firmaya ait 0 km tescilsiz araçlar olduğunu, bu araçların tüm ithalat işlemlerinin müvekkili firma adına gerçekleştiğini ileri sürerek, buna dair belgelerini dosyaya sunmuştur. Ancak davalı alacaklı, dosyaya ithalat belgeleri sunulmuş ise de, tarafların ticari defter ve kayıtlarının incelenmesi halinde mahcuz araçlara ilişkin faturaların borçlu şirket adına kesilmiş olduğunun anlaşılacağı savunmasında bulunduğu anlaşılmakla, HMK’nin 31. maddesi uyarınca bu hususların açıklığa kavuşturularak, davaya konu mahcuzlara ilişkin üçüncü kişi tarafından fatura sunulduğundan, borçlu şirket ve davacı üçüncü kişinin ticari defterlerinde faturaların ve ödemeye ilişkin kayıtların mevcut olup olmadığının tespiti için (açılış ve kapanış tasdiklerinin yapılmış olması göz önünde bulundurularak) uzman bilirkişiden rapor alınması, alınacak raporun dosyada mevcut diğer delillerle birlikte değerlendirilerek davalı alacaklı tarafça ileri sürüldüğü üzere üçüncü kişi ile borçlu arasında organik bağın olup olmadığının tespit edilmesi ve sonucuna göre istihkak iddiası hakkında bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma neticesinde yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK'nin 366 ve 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi uyarınca
BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı üçüncü kişinin tazminata ilişkin temyiz istemlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca İİK'nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 29,20 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 15,20 TL'nin temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı-alacaklıya iadesine, 27.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.