8. Hukuk Dairesi 2016/15714 E. , 2019/10361

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/15714 E. , 2019/10361 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı alacaklı vekili, borçlu ve üçüncü kişi şirketin muvazaalı devir gerçekleştirdiğini, borçlu şirketin mal kaçırma gayreti içerisinde olduğunu, haciz mahalinde borçlu şirkete ait banka siliplerine rastlandığını açıklayarak, üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı üçüncü kişi vekili, haciz adresinin vekil edeni şirkete ait olduğunu, haczedilen menkul malların alacaklarına mahsuben borçludan fatura ile devralındığını belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, borçlu şirket ile istihkak iddiasında bulunan üçüncü kişi şirketin faaliyet alanının aynı olduğu, devrin borcun doğumundan ve takipten sonra yapıldığı, borçlu şirketin ticaret siciline bildirmiş olduğu adresinde hiç faaliyet göstermediği, yapılan devrin muvazaalı olduğu, borcun doğum tarihinden sonra gerçekleşen işyeri devri nedeniyle İİK’nin 44. ve 6098 sayılı TBK'nin 202. maddesi uyarınca devrin alacaklıya karşı ileri sürülemeyeceği, işyerini devralan üçüncü kişinin 6098 sayılı TBK'nin 202. maddesi uyarınca borçlu ile birlikte işletmenin borçlarından zincirleme olarak sorumlu olacağı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm, davalı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, İİK'nin 99.maddesine dayalı alacaklının istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.
Devredilen işletmede haciz yapılabilmesi, devrin muvazalı olduğunun iddia ve ispat edilmesine bağlıdır. Muvazaa iddiasının bulunmaması halinde alacaklının, tasarrufun iptali davası açarak alacağına kavuşma imkanı bulunduğu gibi, TBK ve TTK hükümlerine göre açılacak davalarda da devri yargılama konusu yapabilir.
Ayrıca İİK'nin 44. maddesinde yer alan yükümlülüklerin yerine getirilmemesi işletmenin devrini sakatlamaz. Anılan hükmün yalnız cezai yaptırımı vardır. (İİK’nin 337/a) Aktiflerin devredenin malvarlığından çıkmamış kabul edilmesini, yani haczedilmesini sağlayacak tek yol, muvazaanın iddia ve ispat edilmesidir.
Borçlu ile üçüncü kişi arasında ticari ilişki bulunduğu ve bu ilişkinin 2014 yılı öncesine dayandığı, hacze konu makinelerin üçüncü kişi şirket tarafından devralındığı tarih itibarıyla üçüncü kişi şirketin borçlu şirketten 292.835 TL alacağı olduğu ve mahcuzların iş bu alacağa mahsuben devralındığı, taraflar arasındaki alım satım ilişkisinin hacizden sonra da devam ettiği, tarafların birbirlerinden mal alıp mal sattıkları, çek alıp çek verdikleri ve iş bu ticari ilişki neticesinde 20.08.2015 tarihi itibarıyla davacı üçüncü kişi şirketin davalı borçlu şirketten 476.835 TL alacağı bulunduğu dosya kapsamınaki bilgi ve belgeler ile bilirkişi raporundan anlaşılmaktadır. O halde, borçlu ve üçüncü kişi arasındaki ticari ilişkinin varlığı, taraflar arasında organik bağın bulunmadığı ve üçüncü kişi şirketin borç doğumundan çok önce 2007 yılında kurulduğu hususları birarada değerlendirildiğinde işyeri devrinin iş bu ticari ilişkiden kaynaklandığı sabittir. Buna göre, taraflar arasındaki devrin muvazaalı olduğu alacaklı tarafından ispatlanamamıştır
Mahkemece az yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın reddi yerine oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile davanın kabulüne yönelik hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK'nin 366. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK'nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 14/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.