8. Hukuk Dairesi 2018/15655 E. , 2019/510 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2018/15655 E. , 2019/510 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması Ve Tahliye


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve kısmen karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

..K. A R A R

Davacı alacaklı 01.01.2011 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 07.01.2014 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile aylık 3.830,00 TL'den 2014 yılı Ocak ayından Aralık ayına kadarki 12 aylık kira alacağı 45.960,00 TL'nin faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 11.01.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu itiraz dilekçesinde, söz konusu dükkanı kiraladığını, ancak şu anda dükkanı işleten kişinin Gülsen Gürsoy olduğunu, bunun vergi levhasından ve alacaklının hesabına 3 senedir yatan kiralardan anlaşılabileceğini bildirerek borcun tamamına itiraz etmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklı İcra Mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur.
Mahkemece verilen ilk kararında, davalı borçlunun borçlu olmadığını İİK'nin 269/c maddesindeki belgelerle ispat edemediği gerekçesiyle davalının itirazının kaldırılmasına, temerrüt nedeniyle davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ve tahliyeye dair verilen ilk kararın davalı tarafça temyizi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 04.11.2014 tarih ve 2014/11187 E. 2014/11903 .... sayılı ilamı ile “... mahkemece kiracının tacir olup olmadığı araştırılarak, tacir olması durumunda hakkında TBK’nun 346. maddesinin 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süre ile uygulanamayacağı gözetilmeli, tacir olmadığının anlaşılması halinde ise yeni yasal düzenleme karşısında bu koşulun davalı kiracı yönünden geçersiz hale geldiği kabul edilerek, değerlendirmenin takip tarihi itibariyle ödenmemiş muaccel kira alacağına göre yapılması, muacceliyet koşulu gereğince istenen aylar kirası yönünden alacak isteğinin reddine karar verilmesi gerekir. Öteyandan davalı borçlu temyiz dilekçesine eklediği, ... 16. Noterliğinin 17.02.2014 düzenleme tarihli 7161 yevmiye nolu düzenleme şeklinde Emanet Tutanağı ile kiralananın karardan önce boşaltılarak anahtarlarının adı geçen Noterliğe bırakıldığını ileri sürdüğüne göre bu emanet tutanağının davacı alacaklıya tebliğ edilip edilmediğinin tespiti ile, tebliğ edilmesi halinde tebliğ tarihi tahliye tarihi kabul edilerek o tarihe kadarki kira, alacağı ile tahliye hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmak suretiyle verilen ikinci kararında düzenleme şeklindeki emanet tutanağının 20.02.2014 tarihinde davacı tarafa tebliğ edildiği, taşınmazın bu nedenle bu tarihte edinildiğinin kabul edilmesi gerektiği, ayrıca kiracının tacir olduğu belirlenmediğinden muacceliyet şartının davalı kiracı hakkında geçerli olmadığı, muaccel hale gelen kiralardan sorumlu olmadığından takibe konu edilen muaccel olmayan ve ödenmeyen 03.01.2014 tarihli 3.800 TL bedelli kira alacağı yönünden itirazın kaldırılmasına karar vermek gerektiği, 03.02.2014 tarihli Şubat kirası takip tarihi itibariyle muaccel olmadığından davanın kısmen kabulü ile 3.830,00 TL kira alacağı ve işlemiş faizi yönünden itirazın kaldırılması talebinin reddine karar verilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen ikinci kararın davalı ve davacı tarafça temyizi üzerine Dairemizin 17.01.2017 tarih ve 2017/407 E. 2017/402 .... sayılı ilamı ile “...Mahkemece hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluşturacak şekilde karar verildiği anlaşıldığından HMK'nin 298/2. maddesine aykırı hükmün bozulması gerekmiştir.” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonunda gerekçeli karar ile dosyaya yansıyan müzekkere cevaplarından davalının tacir olmadığının kabulünün gerektiği, davalıdan TBK'nun 346.maddesi gereği muaccel hale gelmeyen kira bedellerinin talep edilemeyeceği, takip tarihi itibariyle davalıdan ancak 2014 yılı Ocak ayı kirasının talep edilebileceği anlaşıldığından davalının 3.830,00 TL Ocak kirası asıl alacakları ve işlemiş faiz alacağı yönünden itirazının kaldırılmasına takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verildiği, her ne kadar mahkeme kısa kararında 'açılan davanın kısmen kabulü ile, 3.830,00 TL kira alacağı ve işlemiş faiz yönünden itirazın kaldırılması talebinin reddine, bakiye alacak ve işlemiş faiz yönünden takibin devamına' kararı verilmişse de, kararın sehven verildiği anlaşıldığından gerekçeli karar ile birlikte kısa karar düzeltilerek “açılan davanın kısmen kabulü ile 3.830,00 TL 03/01/2014 tarihli kira alacağı ve işlemiş faiz alacağı yönünden itirazın kaldırılmasına takibin devamına bakiye alacak ve işlemiş faiz yönünden itirazın kaldırılması talebinin reddine' karar verildiği bildirilmiştir. Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir.
Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297/2 maddesinde belirtilmiştir. Buna göre karar (hüküm), tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kapsar. Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Hüküm gerekçesi dosya içeriğine uygun olmak zorundadır.
Mahkemece kısa kararda “Açılan davanın kısmen kabulü ile 3.830,00 TL kira alacağı ve işlenmiş faiz yönünden itirazın kaldırılması talebinin reddine, bakiye alacak ve işlenmiş faiz yönünden takibin devamına” karar verilmiş, gerekçeli kararda ise “Açılan davanın kısmen kabulü ile 3.830,00 TL 03/01/2014 tarihli kira alacağı ve işlemiş faiz alacağı yönünden itirazın kaldırılmasına, takibin devamına, bakiye alacak ve işlemiş faiz yönünden itirazın kaldırılması talebinin reddine” karar verilerek kısa kararla gerekçeli karar arasında ikinci kez açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. Mahkemece verilen son kararda da kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki bulunduğundan H.M.....'nın 298/2.maddesi gereğince hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen Geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.un 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, taraflarca İİK'nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine,17/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.