8. Hukuk Dairesi 2020/4021 E. , 2020/7896 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2020/4021 E. , 2020/7896 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı ... vekili, evlilik birliği içinde edinilen 6128 ada 13 parselde 10 numaralı bağımsız bölüm nedeniyle, 10.000 TL katkı payı alacağının boşanma dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiş, 26.05.2014 tarihinde talebini 59.310 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı ... Öztürk vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 39.028 TL katkı payı alacağının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, ödenecek miktarın 10.000 TL’sine dava tarihinden, kalanına ıslah tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, davacı ve davalının ispatlanan katkılarının niteliğine, bu tür davalarda gözetilmesi gereken TMK’nin 4. maddesi ile TBK’nin 50. maddesinde düzenlenen hak ve nesafet ile hakkaniyet ilkeleri gözetildiğinde davacının hesaplamaya esas alınan katkı oranında bir isabetsizlik olmadığına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davacı vekilinin yargılama giderlerine yönelik temyiz itirazlarının temyiz edenin sıfatına göre yapılan incelemesinde
Dosya kapsamı içinde yer alan tahsilat makbuzları incelendiğinde, dava nedeniyle yapılan ve davacı tarafça karşılanan keşif masrafı 1.242,90 TL’nin, yargılama giderleri hesabında davacı lehine dikkate alınmaması doğru olmadığı gibi davacı tarafından dava açılırken ödenen 171 TL peşin karar ve ilam harcının hüküm kurulurken davalıdan tahsili ile davacıya verilmesi gerekirken yargılama giderleri içinde hesaba katılarak, kabul red oranına dahil edilmesi de doğru değildir. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün bu yönleri düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 3 numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, bunun yerine “3- Davacı tarafından dava açılırken yatırılan 171 TL peşin karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davacı tarafça yapılan 24,30 TL başvurma harcı, 28 TL müzekkere masrafı, 138 TL tebligat masrafı, 40 TL tanık gideri, 300 TL bilirkişi ücreti ve 1.242,90 TL keşif masrafı olmak üzere toplam 1.773,20 TL yargılama giderinden Kabul ve ret oranları gözetilerek 1.166,80 TL’sinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, kalan bakiye yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına,’’ ibarelerinin yazılmasına, hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. Maddesi yollaması ile HMK'nin 304. maddesi (1086 sayılı HUMK'un 438/7. fıkrası) gereğince DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİ İLE ONANMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 623,75 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 2.042,25 TL'nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 07.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.