8. Hukuk Dairesi 2016/17155 E. , 2020/2365 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/17155 E. , 2020/2365 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Muhdesatın Tespiti


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup, hükmün davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Kararı temyiz eden davalı vekili tarafından kanun yollarına başvuru sırasında nisbi temyiz harcının alınmasına ilişkin olarak adli yardım talep edildiğine göre, bu talep hakkında karar verme yetkisi kanun yolu incelemesini yapacak olan Yargıtay'a aittir (HMK mad. 336/3). Dosya kapsamındaki bilgiler, Devletin mahkeme harcı almasındaki menfaati ile başvuranın mahkeme vasıtasıyla hakkını korumadaki çıkarları arasındaki adil denge, Anayasa'nın 36. ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddesinde düzenlenen adil yargılanma hakkı ile bu kapsamda adalete ve mahkemeye erişim hakkı dikkate alınarak adli yardım talebi yerinde görüldüğünden, HMK’nin 334 ve devamı maddeleri gereğince adli yardım talebinin kabulüne, davalı tarafın nisbi temyiz harç ve giderlerinden geçici olarak muaf tutulmasına karar verilerek işin esasının incelenmesine geçildi.
Davacı vekili, ortaklığın giderilmesi davasına konu olan 30 ada 19 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan 4 katlı bina ve garajın vekil edeni tarafından yaptırıldığını belirterek, bahsi geçen muhdesatların vekil edenine ait olduğunun tespitine ve satış bedelinin ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... Beyazıtoğlu ve ..., davayı kabul ettiklerini beyan etmişlerdir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 30 ada 19 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki teknik bilirkişi ...'ya ait 18/05/2016 havale tarihli rapordaki krokide A ve B harfi ile gösterilen muhdesatların davacı ... tarafından meydana getirildiğinin tespitine, binaların satış bedelinin ödenmesi konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı ... Beyazıtoğlu vekili tarafından yargılama giderlerine hasren temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere, 6100 sayılı HMK'nin 326/1 .maddesi uyarınca Kanunda yazılı haller dışında yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Kanunda yazılı hallerden birisi hiç şüphesiz Yasa'nın 312/2. maddesidir. Bu madde hükmüne göre davalı taraf davanın açılmasına sebebiyet vermemiş ve yargılamanın ilk duruşmasında da davacının talep sonucunu kabul etmiş ise yargılama giderinden sorumlu değildir. Hemen belirtmek gerekir ki anılan maddenin uygulanabilirliği, bu iki koşulun birlikte gerçekleşmesine bağlıdır.
Tüm dosya içeriği ve toplanan delillerden, dava konusu muhdesatın üzerinde bulunduğu 9 parsel sayılı taşınmazın taraflar adına paylı mülkiyet şeklinde tescil edildiği, eldeki davanın davalısı ... tarafından davanın hukuki yarar koşulunun dayanağını oluşturan ortaklığın giderilmesi davası açıldığı, bahsi geçen davada, davalı ... Beyazıtoğlu vekilinin 22.08.2015 tarihli dilekçesinde, dava konusu binanın davalı ya da kardeşi tarafından yapıldığının bilindiğinin, aynı tarihli dilekçede, binanın eldeki davacı tarafından yapıldığının ecrimisil davası açmak hakkı saklı kalmak kaydıyla kabul edildiğinin, yine 27.11.2015 tarihli dilekçede de, dava konusu yapının eldeki davacı tarafından yapıldığına itiraz edilmeyeceğinin bildirildiği, eldeki davada ise öninceleme duruşmasından önce davalının davayı kabul ettiği anlaşılmaktadır.
Saptanan bu olgular kapsamında bahsi geçen davalının davanın açılmasına sebebiyet vermediği, eldeki davada da davayı kabul ettiği gözönünde bulundurularak yukarıda açıklandığı üzere, HMK'nin 312/2 maddesi gereği, davalının yargılama sonucunda hüküm altına alınan nispi karar ve ilam harcından, aynı şekilde 6100 sayılı HMK'nin 326/2. mad. uyarınca yargılama giderinden ve davacı yararına takdir edilen vekalet ücretinden sorumlu tutulmaması gerekirken, Mahkemece bu hususlar değerlendirilmeden davalı ... Beyazıtoğlu hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden temyiz edilen hükmün 2, 3 ve 5. fıkralarının HUMK'un 438/7 (HMK 370) maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün 2. fıkrasındaki '' ...bakiye 5.162,33-TL harcın davalılardan ... ve ... Harçlar Kanununun 22. maddesi gereğince 1.720,77-TL'lik kısmından...' ibaresinin çıkarılmasına, yerine ', '....bakiye 5.162,33-TL harcın davalılardan ...'ın Harçlar Kanunu'nun 22. maddesi gereğince 1.720,77-TL'lik kısmından...' yazılmasına, hükmün 2. fıkrasındaki '... '...toplam 2.902,08-TL yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine' ibaresindeki davalılarından ibaresinden önce gelmek üzere 'davalı ... Beyazıtoğlu hariç' ibaresinin eklenmesine, hükmün 5. fıkrasındaki '... 10.811,03-TL nispi vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine' ibaresindeki davalılarından ibaresinden önce gelmek üzere 'davalı ... Beyazıtoğlu hariç' ibaresinin eklenmesine, Yerel Mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK'nin geçici 3. maddesi yollaması ile HMK'nin 304. maddesi (1086 sayılı HUMK'un 438/7. fıkrası) gereğince DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİ İLE ONANMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.