8. Hukuk Dairesi 2018/13978 E. , 2020/2313 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2018/13978 E. , 2020/2313 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi, Yıkım, Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, asıl davada elatmanın önlenmesi ve yıkım yönünden karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisilin kabulüne, birleşen davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili komşu parseldeki davalıların ... Apartmanı ve Pasajı ünvanlı taşınmazın ortak mülkiyetine 80 cm eninde 15 m boyunda tecavüz ettiğini, davalılar Edip ve ...'in mülkiyetinde bulunan kiracı Metin Bulut tarafından ganyan bayiine kapalı camlı bölme şeklinde imalat yapılmak suretiyle müvekkili apartmana ait taşınmaza müdahalede bulunulduğunu, noter ihtarnamesine rağmen tecavüze son verilmediğini belirterek, 01/12/2008 tarihinden dava tarihine kadar ecrimisile ve davalıların müdahalesinin önlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Yine davacı taraf birleşen 11.ASHM nin 25.03.2015 dava tarihli 2015/329 Esas ve 2015/100 Karar sayılı dosyasında aynı davalılar aleyhine 23.12.2009-14.06.2014 tarihleri arasındaki döneme ilişkin olarak ecrimisil talep edilmiş, davalı vekili zamanaşımı def'inde bulunmuştur.
Asıl davadaki yargılama sırasında davacı vekili 01.12.2010 tarihli ıslah dilekçesi ile 01.12.2004'ten itibaren ecrimisil istemiş, davalı vekili ıslaha karşı zamanaşımı def'inde bulunmuş ve davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde 2011/463 Esas ve 2012/24 Karar sayılı 24.01.2012 tarihli karar ile önce aktif husumet yokluğundan dava red edilmiş, Yargıtay 1 Hukuk dairesinin 2012/6172-10123 sayılı 25.09.2012 tarihli bozma ilamı karar bozulmuş bu bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama neticesinde bu kez mahkemece 2013/53 E 186 Karar sayılı 15.04.2013 tarihli kararı ile davanın kabulüne, 6.700,00 TL ecrimisil bedelinin faizi ile birlikte tahsiline ve müdahalenin mennine karar verilmiştir. İş bu kararın bir kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1 Hukuk dairesinin 2013/14280 Esas 18018 Karar sayılı 16.12.2013 tarihli bozma ilamı ile davalı ... Bulut tarafından 25.11.2011 tarihli dilekçe ile taşınmaza vaki el atmanın sona erdirildiğinin, imalatın yıkıldığının, taşınmazın eski hale getirildiğinin bildirildiği, ancak mahkemece taşınmaza ne zaman el atıldığının, davalının savunmasında belirtildiği gibi el atmaya son verilip verilmediğinin araştırılmadığı, son verilmiş ise hangi tarihte son verildiğinin mahallinde inceleme yapılarak oluşturulacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik soruşturma ile karar verilmesi yerinde görülmeyerek bozulmuş bozma sonrasında Mahkemece el atmanın önlenmesi ve kal yönünden dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, asıl davada 23.12.2014 tarihinden 22.12.2009 tarihine kadar 6.700 TL birleşen davada ise 23.12.2009 tarihinden 14.06.2014'e kadar ecrimisile hükmedilmiş olup hüküm, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Asıl dava el atmanın önlenmesi, kal ve ecrimisil birleşen dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Tüm dosya kapsamı incelendiğinde davalı ... vekili tarafından 25.11.2011 tarihinde dosya içerisine elatmanın sona erdirildiğine dair dilekçe sunulduğu, buna karşın davacı vekilince sunulan fotoğraflarda ve apartman sakinlerinin de imzasının bulunduğu 14.06.2014 tarihli tutanağın içeriğinde davalılara ait yapının yıkımının aynı gün gerçekleştirildiği yazılı olduğuna göre davalıların elatmasının 14.06.2014 tarihi itibari ile son bulduğunun kabulü gerekmiştir.
1.Yukarıda açıklanan kabule göre, davacı vekilinin temyiz itirazı incelendiğinde davanın açıldığı tarihte müdahale sabit olup yargılama aşamasında ortadan kalktığından, el atmanın önlenmesi ve kal talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş olmasına rağmen, davacı dava açarken haklı olduğundan el atılan alan ve kal değerinin toplamı üzerinden davacı vekili lehine nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekir iken anılan hususun gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
2.Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
3.Davalı vekilinin zamanaşımı def'ine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince 25.05.1938 tarih ve 29/10 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve Yargıtay'ın aynı yoldaki yerleşmiş içtihatları uyarınca ecrimisil davaları beş yıllık zamanaşımına tabi olup bu beş yıllık süre dava tarihinden geriye doğru işlemeye başlar. Asıl davada davacı vekilinin 01.12.2010 tarihli ıslah dilekçesi ile 01.12.2014ten itibaren ecrimisil isteminde bulunduğu, birleşen 25.03.2015 tarihli davada da 23.12.2014-14.06.2014 tarihleri arası için ecrimisil isteminde bulunduğu, davalıların her iki davada da zamanaşımı def'inde bulunduğu sonucuna göre Mahkemece asıl davada 01.12.2005 tarihinden dava tarihine, birleşen davada ise 25.03.2010 tarihinden, 14.06.2014 tarihine kadar ecrimisile hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının (1) nolu bentte, davalı vekilinin temyiz itirazlarının (3) nolu bentte açıklanan sebeplerle kabulüne, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının (2) nolu bentte açıklanan sebeplerle reddi ile hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.