8. Hukuk Dairesi 2016/19681 E. , 2020/2180 K.

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/19681 E. , 2020/2180 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Şikayet

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

Şikayet eden üçüncü kişi vekili, 04.03.2016 tarihinde müvekkilinin adresinde yapılan hacizde, istihkak iddiası üzerine İcra Müdürlüğünce alacaklı vekiline İİK’nin 99. maddesi gereğince dava açmak üzere yedi gün süre verildiğini, buna rağmen 07.03.2016 tarihinde İcra Müdürlüğünün İİK’nin 97. maddesindeki prosedürü işleterek, takibin taliki veya devamı hakkında karar verilmek üzere dosyayı İcra Mahkemesine gönderdiğini, Büyükçekmece 2. İcra Hukuk Mahkemesince 2016/182 Esas, 2016/228 Karar sayılı kararla takibin devamına karar verildiğini, bu hatalı karar üzerine alacaklı vekilinin talebi ile istihkak iddia edilen mahcuzların muhafazası için yeniden 18/03/2016 tarihinde müvekkilinin adresine gelindiğini, böylece İcra Müdürlüğünün usul ve yasaya aykırı işleminden haberdar olunduğunu, Büyükçekmece 2. İcra Müdürlüğünün 07.03.2016 tarihinde istihkak nedeniyle takibin durması ve devamı yönünde resen dosyanın İcra Mahkemesine sevkine dair 07.03.2016 tarihli kararı ve bu hatalı karara dayanılarak yapılan yolsuz tüm icrai işlemlerin iptal edilerek kaldırılmasını talep etmiştir.
Mahkemece dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, İcra Müdürlüğünce 07.03.2016 tarihinde takibin taliki veya devamı yönünde bir karar verilmek üzere dosyanın mahkemelerine gönderildiği, bu doğrultuda 11.03.2016 tarihli ve 2016/182-228 E-K sayılı karar ile takibin devamına karar verildiği, İİK’nin 99. maddesinde, ' ...İcra müdürü, üçüncü kişi aleyhine icra mahkemesinde istihkak davası açması için alacaklıya yedi gün süre verir.' hükmü gereği yetkinin icra müdürlüğüne ait olduğu hallerde takip dosyasının mahkemeye gönderilmesinin yersiz olduğu, bu doğrultuda verilen kararın, İİK'nın 99. maddesine aykırı olduğu, bu nedenle şikayetçinin 21.03.2016 tarihli talebinin reddinin yersiz olduğu gerekçeleri ile şikayetin kabulüne, İcra Müdürlüğünün 07.03.2016 tarihli kararının kaldırılmasına karar verilmiş, karar davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

04.03.2016 tarihinde yapılan hacizde İcra Müdürlüğünce İİK’nin 99. maddesi gereğince alacaklıya yedi günlük süre verildikten sonra, 07.03.2016 tarihinde İİK’nin 97. maddesindeki prosedür işletilerek takibin taliki veya devamı yönünde karar verilmek üzere dosyanın icra mahkemesine gönderilmesi kararı verilmiştir. İcra Müdürlüğü, kural olarak verdiği karardan kendiliğinden dönemez. Ancak, verilen karardan dönülerek yapılan işlemin doğru olduğu Mahkemece denetlenerek belirlenmiş ise, artık şikayetin reddi gerekir.
Somut olayda, İcra Müdürlüğünce haciz sırasında İİK'nın 99. maddesine göre işlem yapıldıktan sonra bu karardan dönülerek, İİK'nin 97. maddesi uyarınca işlem yapılması kural olarak doğru değil ise de, haciz mahallinde borçlu şirket adına malzemeler ve dekont bulunmuş olması nedeniyle, önceki karardan dönülerek İİK'nın 97. maddesine göre işlem yapılması sonuç itibariyle doğru olduğundan, şikayetin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK'nin 366 ve HUMK'un 428. maddeleri gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK'nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, istek halinde peşin harcın temyiz edene iadesine, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.