12. Hukuk Dairesi 2019/12612 E. , 2019/16676 K

[İctihat]

12. Hukuk Dairesi 2019/12612 E. , 2019/16676 K.

'İçtihat Metni'


Borçlunun ödeme şartını ihlal suçundan sanık ... hakkındaki davanın İcra ve İflas Kanunu'nun 354. maddesi gereğince düşürülmesine, yargılama giderlerinin müşteki üzerinde bırakılmasına dair ... 1. İcra Ceza Mahkemesinin 25/06/2019 tarihli ve 2019/356 esas, 2019/488 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 11/07/2019 tarihli ve 2019/76 değişik iş sayılı kararı aleyhine,.... Bakanlığı'nın 02/10/2019 gün ve ..... sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/10/2019 gün ve .....sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede,
Dosya kapsamına göre, borçlu-sanık hakkında ... 1. İcra Müdürlüğünün 2018/12572 sayılı dosyası üzerinden icra takibine başlanıldığı, sanığın 15/01/2019 tarihinde ödeme taahhüdünde bulunmasına rağmen 15/03/2019 ve 15/04/2019 tarihli taahhütleri ödemediğinden bahisle şikayetçinin 29/04/2019 tarihinde şikayetçi olması üzerine, sanık hakkında borçlunun ödeme şartını ihlal suçundan hakkında açılan davada, sanığın dava açıldıktan sonra borcu ödediğinden bahisle hakkındaki davanın düşürülmesine, yargılama giderlerinin müştekinin üzerinde bırakılmasına karar verilmiş ise de, sanık hakkında dava açıldıktan sonra, yargılama devam ederken taahhüte konu borcun ödendiği, sanığın zamanında ödeme yapmaması nedeniyle davanın açılmasına sebebiyet verdiğinin anlaşılması karşısında, yargılama giderlerinden borçlu sanığın sorumlu tutulması yerine, şikayetçinin üzerinde bırakılmasına karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmuş ise de
Dosya incelendiğinde, şikayetçi vekilinin dilekçesinde 'yargılama giderlerinin şikayetçi üzerinde bırakılmasına karar verilmesi' gerekçesine dayandığı, bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin bu talebe yönelik olduğu değerlendirilerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/... sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Bu açıklamalara ve yerleşik yargısal kararlara göre (Yargıtay 1. CD’nin 05/11/2008 tarih ve 2008/9091-7078 E.K 3. CD’nin 14/11/2007 tarih ve 2007/12330-8319 E.K .... E., 2013/3196 K. ve .... CD’nin 27/.../2012 tarih ve 2012/21561-28771 E.K sayılı kararları) yargılama giderlerinin şahsi hakka ilişkin olması nedeniyle bu hususta kanun yararına bozma talebinde bulunulamayacağından, yerinde görülmeyen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 19/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.