12. Hukuk Dairesi 2020/8168 E. , 2020/11277 K.

[İctihat]

12. Hukuk Dairesi 2020/8168 E. , 2020/11277 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1- Borçluların temyiz itirazlarının incelenmesinde
Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre borçluların temyiz itirazlarının REDDİNE
2- Alacaklının temyiz itirazlarına gelince
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de
Alacaklı tarafından borçlular aleyhine kira alacağı ve tahliye istemli olarak başlatılan icra takibinde borçluların itirazı üzerine, alacaklının asıl davada itirazın kaldırılması ve tahliye, birleşen davada ise itirazın kaldırılması ve tazminat isteminde bulunduğu, mahkemece asıl dava yönünden tahliye talebinin kabulüne, birleşen dava yönünden davanın kısmen kabulü ile 7.756,57 TL alacak üzerinden itirazların kaldırılmasına ve asıl alacağın % 40’ı oranında inkar tazminatına karar verildiği, kararın taraflarca temyizi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesince borçluların temyiz itirazlarının tümünün reddedildiği, alacaklının temyiz itirazları yönünden “.... mükerrer ödeme olup olmadığı hususunda yeniden rapor alınarak kira alacağının hesap edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir...” gerekçesiyle bozulduğu, bozma sonrası mahkemece davanın reddine karar verildiği, alacaklının temyizi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesince “... Dava tarihinden sonra alacaklı hesabına yapılan ve alacaklı tarafından kabul edilen ödemelerin infazda dikkate alınması mümkündür... yapılan ödemelerin tarihleri, takip ve dava tarihi birlikte değerlendirilerek takibin haklı olup olmadığı üzerinde durulup sonucuna göre karar verilmesi gerektiği...” gerekçesi ile bozulduğu, bozma üzerine mahkemece asıl dava yönünden (2018/504 E.) açılan davanın 6100 sayılı HMK nın 114/1-ı maddesi uyarınca usulden reddine, birleştirilen dava (2014/144 E.) yönünden davanın kısmen kabulü ile 113.076,84 TL’ye yönelik itirazın kaldırılmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine, 31/01/2012 tarihinden sonra yapılan ödemelerin infaz aşamasında değerlendirilmesine, alacaklı lehine asıl alacağın % 20’si oranında (22.615,36-TL) icra inkar tazminatına hükmolunduğu görülmektedir.
Somut olayda dosyanın incelenmesinde takip tarihinin 11/01/2012 tarihi olduğu ve alacaklının borca itirazın kaldırılması ile birlikte % 40 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ettiği, mahkmece verilen 10/09/2014 tarihli ilk kararda da % 40 oranında icra inkar tazminatına hükmedildiği ve Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin yukarıda yazılı ilamında da bu hususun bozma nedeni yapılmadığı görülmektedir.
Bu durumda, İİK.nun 269/d maddesinin yollamasıyla takip tarihi itibari ile uygulanması gereken İİK.nun 4949 Sayılı Yasayla değişik 68/son maddesine göre “itirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde ise alacaklı, diğer tarafın talebi üzerine yüzde kırktan aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir.” düzenlemesi yer almakta olup, mahkemece alacaklı lehine %40 oranından az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerekirken, % 20 oranında icra inkar tazminatına hükmolunması isabetsizdir.
Öte yandan, mahkemenin 10/09/2014 tarih, 2012/400 E. (2018/504 E.) ve 2014/689 K. sayılı ilamı ile asıl dava yönünden tahliye talebinin kabulüne yönelik ilk kararı, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 18/06/2015 tarih, 2015/4240 E. - 2015/6142 K. sayılı ilamı ile onanarak bozma kapsamı dışında kaldığından kesinleşmiş olup, mahkemece 2018/504 E. (2012/400 E.) sayılı asıl dava yönünden, davanın 6100 sayılı HMK nın 114/1-ı maddesi uyarınca usulden reddi yönünde hüküm tesisi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.