Tedbir Nafakasının, İştirak ve Yoksulluk Nafakasına Dönüşmesi Hali

[Hepsihukuk]

T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi

ESAS NO : 2009/4712
KARAR NO: 2009/12206


Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :

Alacaklı vekili, takip konusu tedbir nafakasının kaldırılması yönünde bir mahkeme kararı olmadığı halde icra müdürlüğünce istenemiyeceği yönünde karar verildiğini belirterek, icra müdürlüğünün 31.5.2007 tarihli kararının iptalini istemiştir.

Mahkemece, takibe konu tedbir nafakasının kaldırılmasına ilişkin Aile Mahkemesi ve Yargıtay tarafından bir karar verilmediği gerekçesiyle icra müdürlüğü kararının kaldırılmasına ve tedbir nafakasının halen devam ettiğine karar verilmiştir.

Bilindiği üzere boşanma davalarında M.K. 169.maddesi gereğince, eş ve çocuklar için hüküm kesinleşinceye kadar tedbir, hükmün kesinleşmesinden itibaren de eş için yoksulluk, çocuklar için iştirak nafakasına hükmedilmişse, hükmün kesinleşmesi ile birlikte eş için takdir edilen tedbir nafakası yoksulluk, çocuklar için takdir edilen tedbir nafakası ise iştirak nafakasına dönüşür.

Somut olayda ,Tarsus Aile Mahkemesinin 2005/,,,, Esas sayılı dosyasından verilen 14.12.2005 tarihli ara kararı ile hüküm altına alınan tedbir nafakası boşanma kararının kesinleştiği 26.07.2006 tarihinde nihai kararda hükmedilen yoksulluk nafakasına dönüşmüştür. Nitekim taraflar arasındaki 12.6.2006 tarihli ilamın 5 no lu hüküm fıkrasında ”Tedbir nafakasının karar kesinleşinceye kadar devamına” karar verildiği görülmektedir.

Takibe konu ilamın Yargıtay 2. H.D'since, yoksulluk nafakası ve tazminat yönünden bozulduğu dikkate alındığında, İ.İ.K.40 maddesi gereği artık yoksulluk nafakasına dönüşen tedbir nafakasının infaz kabiliyeti kalmamış bulunmaktadır. Dolayısıyla yoksulluk nafakasıyla ilgili icra müdürlüğü kararı yerinde olduğundan şikayetin reddi yerine aksi düşünce ile yazılı şekilde olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir.

SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 08.06.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.