Yargıtay: “Okuma yazma bilmeyen işçinin imzası kendisini bağlar”

[Hepsihukuk]

“…Somut olayda, davalı tarafça ibraz edilen yıllık izin defterinde davacının çalışma süresine göre hak kazandığı kırkiki günlük yıllık iznini kullandığına ilişkin imzaları bulunmaktadır. Davacının okur yazar olmadığı işverinin fesih öncesinde davacıya verdiği ihtar cezaları tutanakları içeriği ile de sabittir.

Mahkemece 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 206. maddesinde öngörülen şartlar gerçekleşmediğinden yıllık izin defterindeki davacı imzalarının geçerli kabul edilemeyeceği kabul edilerek kırk iki günlük süre üzerinden yıllık izin ücretine hükmedilmiştir.

Davacının eşi olan tanık O.B., davacının çalışma süresi içerisinde onbeş gün yıllık izin kullandığını beyan etmiştir. Davacı, davalı işveren tarafından ibraz edilen delillere ilişkin beyan dilekçesinde, ücret bordrolarındaki imzaların kendisine ait olmadığını belirtmiş ise de, yıllık izin defterindeki imzaların kendisine ait olmadığın ileri sürmemiş ve hile ile elinden alındığına ilişkin bir savunma da getirmemiştir 6100 sayılı Kanun’un 206. maddesinin, mühürlü, parmak izli ve işaretli belgelerin düzenlenme şekli ve şartları konusunda öngördüğü kural bir geçerlik şekli olmayıp, ispat şekline ilişkindir.

Bu itibarla anılan maddede öngörülen bu düzenleme şekli ancak ve sadece mührün parmak izinin ya da özel işaretinin inkar edilmesi halinde söz konusudur; bu bakımdan parmak izinin ikrar edilmesi halinde parmak izli belge Usulün 206. maddesi doğrultusunda onanmamış olsa dahi geçerli sayılır.

Bir belgenin okunmadan imzalanıp yada işaretlenmesi, güven ilkesi yönünden geçerli bir belge olarak kabul edilmelidir. Çünkü, içeriği hakkında hiç bir bilgi sahibi olmasa da dahi bir belgeyi bu durumu bile bile, imzalayan ya da parmak izini basan kişi sonradan belgenin geçersiz olduğunu ileri süremez.

Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda, yıllık izin ücret alacağı yönünden davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.”(22.HD. 2012/3328 E. 2012/8399 K. 02.05.2012)