Garanti Belgesi Taahhütname Niteliğinde Olmad. Damga Vergisine Tabi Değildir

[Hepsihukuk]

GARANTİ BELGESİ DAMGA VERGİSİ KANUNUNA EKLİ 1 SAYILI TABLODA YER ALDIĞI MANADA TAHHÜTNAME ”NİTELİĞİNDE DEĞİLDİR VE BU NEDENLE DAMGA VERGİSİNE TABİ TUTULAMAZ

Danıştay 7. Daire 19.03.2012 gün, 2009/3269 E., 2012/856 K. sayılı kararı ile; Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun gereği düzenlemekle yükümlü olunan garanti belgelerinin Damga Vergisi Kanununa ekli 1 sayılı tabloda yer aldığı manada taahhütname niteliğinde olmadığına, dolayısıyla damga vergisine tabitutulamayacağına hükmetti.

Vergi Mahkemesi’nin “Taahhüt, bir gerçekkişiye veya tüzelkişiye karşı,sözleşmeli veya sözleşmesiz bir işin yapılmasının veya bir şeyin tesliminin yüklenilmesini ifade eder. Taahhüt işlemi iltizami bir muameledir. Tek taraflı bildirim ile taahhütte bulunulabileceği gibi muhtelif akitlerde de karşılıklı taahhütler söz konusuolabilir.Bu bağlamda garanti belgesinin muhteviyatında da birden fazla taahhüt yer almaktadır. Taahhütnamede, muhteviyatında bir veya birden fazla taahhüdü barındırabilir. Ancak muhteviyatında taahhüt içeren her belge taahhütname değildir.

Taahhütnamenin, damga vergisine tabiiyeti, Damga Vergisi Kanununa ekli 1 sayılı Tabloda özellikli olarak belirlenen belgeler arasında yer almasından kaynaklanmıştır. 1 sayılı Tablonun lafsından, hem şekli olarak hem de maddi olarak bir taahhütnamenin varlığı gerektiği anlamı ortaya çıkmakta ise de Damga Vergisi Kanunun 4. maddesi gereği şekli anlamda taahhütname olmayan bir belgenin, mahiyetinin tazammun ettiği hüküm ve mana, bu belgenin taahhütname olarak vasıflandırılmasına sebebiyet verebilir. Bu noktada, bir kâğıdın damga vergisine tabi olabilmesi için temel şart, söz konusu kâğıdın bir hususu ispat ve beli etmeye yaraması ve bu maksatla ibraz edilebilecek bir nitelik taşımasıdır. İhtilaf konusu garanti belgesi, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 13.maddesi gereği, satıcı, bayi veya acenteler tarafından, tüketiciye verilmek üzere düzenlenmesi zorunlu kılınan bir belgedir. Bu belgenin konusu garanti yükümlülüğüdür ve garanti yükümlülüğünün koşulları, sınırları kanun ile belirlenmiştir. Dolayısıyla garanti yükümlülüğüne ilişkin bir hususun ispatı ve belli edilmesi için garanti belgesinin mevcudiyeti gerekmez.

Bu nedenle garanti belgesi, Damga Vergisi Kanununa ekli 1 sayılı Tabloda yer aldığı manada "taahhütname" niteliğinde değildir.

Bu durumda, garanti belgesinin, taahhütname niteliğinde olduğu ve bu sebeple damga vergisine tabi olması gerektiği saiki ile ikmalen yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık görülmemiştir" gerekçesiyle davanın kabulü yönünde verdiği karar, tarhiyatın haklı sebeplere dayandığı ileri sürülerek idarece kararın bozulması talebiyle temyiz edilmiştir.

Danıştay, Vergi Mahkemesi’nin kararının dayandığı hukuki sebepler ve gerekçelerini uygun bularak temyiz istemini reddetmiş ve Vergi Mahkemesi kararını onamıştır.