CEZALI KATMA DEĞER VERGİSİNİN KALDIRILMASI, ZAMAN AŞIMI, ZAMAN AŞIMI DURMASI

[Hepsihukuk]

T.C.
İZMİR
BÖLGE İDARE MAHKEMESİ
2. VERGİ DAVA DAİRESİ
ESAS NO: 2017/378
KARAR NO: 2017/532
KARAR TARİHİ: 20.3.2017


>CEZALI KATMA DEĞER VERGİSİNİN KALDIRILMASI İSTEMİ--ZAMAN AŞIMI--ZAMAN AŞIMININ DURMASI--ZAMAN AŞIMI SÜRESİNİN DOLMASINDAN SONRA DÜZENLENEN VERGİ TEKNİĞİ RAPORU

213/m.114

ÖZET : Dava, katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.

Davacı şirketin 2010 yılı hesap ve işlemlerinin sahte fatura kullanımı sebebiyle incelenmesinin zamanında bitirilmeme ihtimaline binaen sırf zaman aşımı süresini kesmek amacıyla dönem matrahının takdiri için 3.12.2015 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği ve zaman aşımı süresi dolduktan sonra hakkında hazırlanan Vergi Tekniği Raporu done alınmak suretiyle belirlenen matrahlar üzerinden cezalı tarhiyat yapıldığının anlaşılmış olup; sırf zamanaşımını kesmek amacıyla yapılan takdire sevk işlemi, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinde belirtilen zamanaşımı süresini durdurmayacağından, davacı hakkında uyuşmazlık konusu husus ile ilgili olarak inceleme yapılmadan takdir komisyonuna sevki üzerine, takdir işlemlerine esas teşkil etmek üzere zamanaşımı süresinin dolmasından sonra düzenlenen vergi tekniği raporunun dikkate alınması suretiyle takdir edilen matrah farkları üzerinden yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle kabulü isabetlidir.

DAVA : Elektrik malzemeleri toptan ticareti faaliyetinde bulunan davacı şirketin 2010 takvim yılında hakkında sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlediği yönünde vergi tekniği raporu tanzim edilmiş bulunan kişiye ait faturaları kullandığından bahisle adına takdir komisyonunca done olarak hazırlanan 21.1.2016 tarih 1978/10 Sayılı vergi tekniği raporu esas alınmak suretiyle belirlenen matrah üzerinden 2010/1,2,3 dönemleri için re'sen tarh edilen 3 kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; incelenen dosyada; davacı şirketin 2010 yılı hesap ve işlemlerinin sahte fatura kullanımı sebebiyle incelenmesinin zamanında bitirilmeme ihtimaline binaen sırf zaman aşımı süresini kesmek amacıyla dönem matrahının takdiri için 3.12.2015 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği ve zaman aşımı süresi dolduktan sonra hakkında hazırlanan 21.1.2016 tarih 1978/10 Sayılı Vergi Tekniği Raporu done alınmak suretiyle belirlenen matrahlar üzerinden cezalı tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı,bu durumda; sırf zamanaşımını kesmek amacıyla yapılan takdire sevk işlemi, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinde belirtilen zamanaşımı süresini durdurmayacağından, davacı hakkında uyuşmazlık konusu husus ile ilgili olarak inceleme yapılmadan takdir komisyonuna sevki üzerine, takdir işlemlerine esas teşkil etmek üzere zamanaşımı süresinin dolmasından sonra düzenlenen vergi tekniği raporunun dikkate alınması suretiyle takdir edilen matrah farkları üzerinden yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle kabul eden İzmir 2. Vergi Mahkemesi'nin 07/12/2016 gün ve E: 2016/499, K: 2016/1643 Sayılı kararının;sahte fatura kullanımı sebebiyle olayda resen takdir nedeninin var olduğu bu sebeple kendisine matrah takdir etme yetkisi verilmiş bulunan takdir komisyonunca davacı hakkında tanzimli vergi tekniği raporu done alınmak suretiyle belirlenen matrah üzerinden yapılan cezalı tarhiyatın yasal olduğu ileri sürülerek, istinaf başvurusunun kabulüyle kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istenilmektedir.

SAVUNMANIN ÖZETİ: Yasal dayanaktan yoksun bulunan istinaf başvurusunun reddi gerektiği savunulmuştur.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren İzmir Bölge İdare Mahkemesi 2.Vergi Dava Dairesince işin gereği görüşüldü:

KARAR : İzmir 2. Vergi Mahkemesince verilen 07/12/2016 gün ve E: 2016/499, K: 2016/1643 Sayılı karar hukuka uygun olup, kararın kaldırılmasını gerektiren başka bir neden de bulunmamaktadır.

SONUÇ : Açıklanan nedenle, istinaf başvurusunun reddine, aşağıda gösterilen 33,00 TL yargılama giderinin istinaf başvurusunda bulunan üzerinde bırakılmasına, kararın tebliğinden itibaren 30 gün içinde Danıştayda temyiz yolu açık olmak üzere, 20.03.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.