2. Hukuk Dairesi 2018/105 E. , 2018/10200 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2018/105 E. , 2018/10200 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar, reddedilen maddi ve manevi tazminat istekleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Velayet hususu, çocukları ilgilendiren konuların en başında gelir. Velayet düzenlemesinde; çocukla ana ve baba yararının çatışması halinde, çocuğun yararına üstünlük tanınması gereklidir. Çocuğun yararı ise; çocuğun bedensel, fikri ve ahlaki bakımdan en iyi şekilde gelişebilmesi ve böyle bir gelişmenin gerçekleştirilmesi için, çocuğa sosyal, ekonomik ve kültürel koşulların sağlanmış olmasıdır. Velayet kamu düzenine ilişkin olup, re’sen araştırma ilkesi geçerlidir. Bu nedenle yargılama sırasında meydana gelen gelişmelerin bile göz önünde tutulması gerekir.
Davacı baba temyiz aşamasında, ortak çocuğun hafif düzeyde gelişim geriliğinin bulunduğunu, özel eğitim alması gerektiğini, annenin bu konuda görevini yapmadığını, sağlık sorunları ile ilgilenmediğini,annenin çocuktan ayrı olarak başka biriyle yaşadığını beyan ederek, temyiz dilekçesine ortak çocuğa ilişkin engelli sağlık kurulu raporu, .....Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Kurul raporlarını eklemiştir. Temyiz dilekçesine eklenen sağlık kurulu raporunda, ortak çocuk Esma Nur’da hafif düzeyde gelişim geriliğinin bulunduğu belirtilmiş, kurul raporunda çocuğun öz bakım becerilerinde ihmal edildiğinden dolayı gelişiminin yaşıtlarının çok gerisinde olduğu, engelli sağlık kurulu raporu alınmasına rağmen hiç bir eğitim kurumuna müracaat edilmediği ve çocuk eğitiminden mahrum bırakıldığı belirtilmiştir. Her ne kadar yargılama sırasında velayete ilişkin sosyal inceleme raporu alınmış ise de bu sırada ortak çocuğun bir buçuk yaşında olması ve karardan sonra meydana gelen gelişmeler nedeniyle bu raporun yeterli olmadığı görülmektedir. O halde, temyiz aşamasında sunulan belgeler değerlendirilerek davalı-karşı davacı babanın iddialarının araştırılması psikolog, pedagog ve sosyal çalışmacıdan oluşan heyete inceleme de yaptırılarak (4787 sayılı Kanun m.5), tarafların fiilen bulundukları yerin barınma ve yaşama koşullarını da değerlendirir içerikte sosyal inceleme raporu alınması, toplanılan tüm deliller birlikte değerlendirilerek ebeveynlerinden hangisi yanında kalmasının çocuğun menfaatine olacağı tespit edilip, sonucuna göre karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.27.09.2018 (Prş.)