2. Hukuk Dairesi 2016/24864 E. , 2018/10731 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/24864 E. , 2018/10731 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından; kusur belirlemesi, erkek yararına verilen tazminatlar ile reddedilen yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Mahkemece, davalı kadının haklı bir neden olmaksızın cinsel ilişkiden kaçındığı ve boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda tam kusurlu olduğu gerekçesiyle boşanmaya karar verilmiş ise de; kadının cinsel ilişkiden ve tedaviden kaçındığının kanıtlanamadığı, dosya kapsamına göre davacı erkeğin ise cinsel birlikteliği sağlayamadığı anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanunu'nun 166/1-2. maddesine göre boşanmaya karar vermek için davalının az da olsa kusurlu bulunması zorunludur. Oysa toplanan delillerden davalı kadının kusuru kanıtlanamamıştır. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ne var ki, bu husus temyiz edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere boşanmaya neden olaylarda davacı erkeğin kusurlu olduğu anlaşılmış olup, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddesi koşulları erkek yararına oluşmamıştır. Bu duruma göre, davacı erkeğin maddi-manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı kadının yoksulluk nafakasına yönelik bir talebi yoktur. O halde, talep edilmeyen Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesine dayalı yoksulluk nafakası hakkında, karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken, kesin hüküm oluşturacak şekilde reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 08.10.2018(Pzt.)