2. Hukuk Dairesi 2016/16115 E. , 2018/4990 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/16115 E. , 2018/4990 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen manevi tazminat talebi ve ziynet istemi ile lehine hükmolunan maddi tazminat ve nafaka miktarları yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise, kusur belirlemesi, reddedilen manevi tazminat talebi, kadın lehine hükmolunan tazminat ve nafakalar ile ziynet tespit talebi hakkında verilen karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı-karşı davacı erkeğin ziynet eşyalarının yarısının kendisine ait olduğuna ilişkin tespit talebinin mahkemece usulden reddedildiğinin ve mahkemece, boşanmaya neden olan olaylarda, davalı-karşı davacı erkeğin tam kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına hükmedilmiş ise de yapılan yargılama ve toplanan delillerden; mahkemece davalı-karşı davacı erkeğe kusur olarak yüklenen “telefonuna gelen İspanyolca mesaj nedeniyle tartıştıkları ve erkeğin kadını evden kovduğu” vakıasının ispatlanamadığı, ancak kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlarının yanında davacı- karşı davalı erkeğin eşine karşı güven sarsıcı davranışlarının bulunduğu ve eşine hakaret ettiği, buna karşılık davacı-karşı davalı kadının ise aşırı alkol alarak eşini sosyal ortamlarda zor durumda bıraktığı ve boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı davalı kadının az da olsa kusurlu bulunduğunun anlaşılmasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya neden olaylarda davalı-karşı davacı erkek ağır kusurlu olup, bu kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları kadın yararına oluşmuştur. Bu duruma göre davacı-karşı davalı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesine göre kadının manevi tazminat talebinin reddi doğru görülmemiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı-karşı davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.04.2018