2. Hukuk Dairesi 2016/19318 E. , 2018/8368 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/19318 E. , 2018/8368 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 02.07.2018 günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına gelen olmadı. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece; davalı erkeğin boşanmaya sebep olacak nitelikte kusurlu bir davranışının ispatlanamadığı, davacı kadının hamile kalmasının ardından yardımcı olunması amacıyla tarafların taşındıkları davalı erkeğin ailesinin evinin bitişiğinde bulunan dairenin de bağımsız konut durumunda olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; tarafların 03.09.2013 tarihinde evlendikleri, evlenme taihinden kısa bir süre geçtikten sonra sahip oldukları ev eşyalarının tamamını bağımsız konut niteliğindeki taşınmazda bırakarak davalı erkeğin ailesine ait iki katlı binanın alt katına taşındıkları, ortak çocuğun tarafların bu taşınmazda yaşadıkları dönemde 03.02.2015 tarihinde doğduğu, söz konusu taşınmazda davalının anne ve babası ile kız kardeşi ve onun çocukları ile tarafların birlikte yaşadığı, evin üst katında ise davalının erkek kardeşinin eşi ve çocukları ile birlikte yaşadığı, bu evde tarafların fiili ayrılığın gerçekleştiği tarihe kadar yaşamlarını bu şekilde sürdürdükleri, taraflar ile davalının ailesinin yeme-içmelerinin bir olduğu, yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporu değerlendirildiğinde üç oda bir salondan ibaret evin bir odasının tadilat yoluyla ayrılarak taraflar ve davalının aynı konutta yaşayan diğer aile bireyleri için ayrı ayrı bağımzsız konutların oluşturulmuş olacağından söz edilemeyeceği, bu şekilde davalı erkeğin bağımsız nitelikte ayrı bir konutları bulunmasına rağmen eşini ailesi ile birlikte yaşamak zorunda bıraktığı, ayrıca son olayda davacı eşini üzerinde eşofman ve ayağında terlik ile kadının ailesinin yaşadığı köyün girişine bırakarak terkettiği, sonrasında arayıp sormadığı birlikte yaşamaktan kaçındığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazının kabulü ile hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 02.07.2018 (Pzt.)