2. Hukuk Dairesi 2016/18388 E. , 2018/8694 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/18388 E. , 2018/8694 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, nafakalar, aleyhine hükmedilen tazminatlar ve reddedilen tazminat talepleri yönünden, davalı-davacı kadın tarafından ise; tazminatların miktarı ve ziynet alacağının reddedilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen tarafların kusurlu davranışlarının yanında ayrıca davalı-davacı kadının intihara teşebbüs ettiği yine de, davacı-davalı erkeğin boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kadın ziynet eşyalarının iade edilmek üzere geçici olarak alındığını, ancak iade edilmediğini belirterek aynen veya bedeline hükmedilmesini talep etmiş, davacı-davalı erkek ise bir kısım ziynetlerin kadında kaldığını bir kısmının ise düğün borçları için kendi babasına verdiğini ileri sürmüştür. Mahkemece, 'ziynet eşyası alacağına konu altınların davalı-davacı kadının elinden çıktığının sabit olmadığı, dava konusu altınların davacı-davalı erkeğe verildiğinin kabulü halinde de bu hususun davalı-davacı kadının rızası dahilinde olduğu kabul edilerek' şeklindeki gerekçe ile davalı-davacı kadının ziynet eşyası alacağı davasının reddine karar verilmiştir. Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı niteliğini kazanır. Bu durumda ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere erkeğe verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup harcandığının kanıtlanması halinde erkek almış olduğu ziynet eşyalarını iadeden kurtulur. Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür (TMK m. 6) Yapılan yargılama ve toplanan delilerden; davalı-davacı kadına düğünde takılan ziynetlerden dört adet bilezik, bir yüzük ve bir kolyenin davalı-davacı kadının uhdesinde kaldığı, diğer ziynetlerin ise düğünde yapılan masraflara karşılık olmak üzere davacı-davalı erkeğin babasına verildiği sabittir.
Buna karşın davacı-davalı erkek, ziynetlerin davalı-davacı kadının isteği ile ve geri verilmemek üzere verildiğini ispat edememiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında düğünde takılan ziynetlerin cins ve niteliklerinin taraflarca sunulan delillerle (Düğün CD’si, düğün fotoğrafı ya da ispata yarar başkaca bir delille) öncelikle tespiti, ve dava tarihi itibariyle bedelinin belirlenmesi konusunda bilirkişiden rapor alınması ve davalı-davacı kadında kalan dört adet bilezik, bir yüzük ve bir kolye dışında belirlenen diğer ziynetler yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Şeyda'ya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.07.2018(Cuma)