2. Hukuk Dairesi 2016/24933 E. , 2018/11205 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/24933 E. , 2018/11205 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve ortak çocuk lehine hükmedilen nafakaların miktarı ile yoksulluk nafakası talebinin reddine yönelik; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece davalı erkek ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacı kadına kusur olarak yüklenen kıskançlık vakıasına davalı erkek cevap dilekçesinde vakıa olarak dayanmadığından davacıya kusur olarak yüklenemeyeceği, gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Boşanan eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için, nafaka talep eden eşin boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek olması gerekir (TMK m. 175).
Davacı kadının, ekonomik ve sosyal durum araştırma raporunda geçici olarak iş güvenliği uzmanı olarak çalıştığı belirlenmiştir. Mahkeme ise davacı kadının çalıştığı, boşanma sebebi ile yoksulluğa düşmeyeceğini belirterek yoksulluk nafakası talebini reddetmiştir. Mahkemece bu yönde usulünce araştırma yapılmamıştır. Bu sebeple davacı kadının ekonomik ve sosyal durumunun yeniden araştırılarak, çalıştığı işin düzenli ve sürekli olup olmadığı ve bu işten elde ettiği gelirin kendisini yoksulluktan kurtarıp kurtarmıyacağının araştırılarak gerçekleşecek sonucuna göre davacı kadının yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesi gerekirken bu konuda eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.10.2018 (Çrş.)