2. Hukuk Dairesi 2018/4765 E. , 2018/11553 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2018/4765 E. , 2018/11553 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Eşyası Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, iştirak ve yoksulluk nafakası, reddedilen manevi tazminat talebi, çeyiz alacağı davasının kabulü, ziynet alacağının reddi nedeniyle lehine hükmedilmeyen vekalet ücreti ile yargılama giderlerine yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece davalı erkeğin ağır kusurlu olduğu belirtilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı erkeğin eşine fiziksel şiddet ve hakaret ettiğine dair tanık beyanları davacı kadından aktarılan ve duyuma dayalı olup görgüye dayalı beyanları bulunmadığından erkeğe kusur olarak yüklenemez. Mahkemece, tarafların belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlarına göre ise evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Hal böyle iken mahkemece davalı erkeğin ağır kusurlu olarak kabul edilmesi doğru görülmemiştir
3-Davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakasının ve ortak çocuk yararına hükmedilen iştirak nafakasının boşanma hükmünün kesinleşmesinden itibaren hükmedilmesine karar verilmesi gerekirken dava tarihinden hükmedilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
4-Davacı kadın, boşanma davasına ilişkin dava dilekçesinde çeyiz eşyalarının aynen iadesini istemiştir. Davacı kadının çeyiz eşyalarının iadesi talebi boşanma davasının fer'isi niteliğinde olmayıp nispi harca tabidir. Başvuru harcı dava dilekçesindeki bütün istekleri kapsar. Buna göre davacı kadına çeyiz eşyaları ile ilgili nispi harcı tamamlaması için
süre verilerek (Harçlar Kanunu m. 30-32) harcın tamamlanması halinde çeyiz alacağı ile ilgili olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken bu yönün gözetilmemesi doğru olmadığı gibi kabule göre de; gerekçeli kararda hüküm altına alınan çeyiz eşyalarının neler olduğu, cins, nitelik, miktar ve değerlerinin ayrı ayrı gösterilmesi ve taraflara yüklenen borç ile tanınan hakkın infazda güçlük çıkarmayacak ve Yargıtay denetimine elverişli biçimde belirtilmesi gerekirken bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması da usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
5-Davacı kadın tarafından açılan ziynet alacağı davasının reddine karar verildiği halde, davada kendisini vekille temsil ettiren davalı erkek lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Asgari Ücret Tarifesi uyarınca nispi vekalet ücretine hükmedilmemiş olması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
6-Yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümü hüküm altında gösterilir. Hükümden sonraki yargılama giderlerini hangi tarafın ödeyeceği, miktarı ve dökümü ile bu giderlerin hangi tarafa yükletileceği, mahkemece ilamın altına yazılır (HMK m. 332/2-3). Mahkemece yargılama giderlerinin hangi davaya ilişkin olduğu ve ayrıntılı dökümü yapılmadan, doğrudan yargılama giderine ilişkin toplam miktar belirtilerek tüm yargılama giderlerinden davalının sorumlu tutulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2., 3., 4, 5. ve 6. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.10.2018(Prş.)