2. Hukuk Dairesi 2016/11362 E. , 2018/1741 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/11362 E. , 2018/1741 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı davalı erkek tam kusurlu kabul edilerek, davacı-karşı davalı erkek tarafından açılan boşanma davasının reddine, kadının boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de toplanan delillerden davalı-karşı davacı kadının da eşini tehdit ve hakaret ettiği, yengesi tarafından yapılan hakaret ve tehdide sessiz kaldığı, boşanmaya sebep olan olaylarda az da olsa kusurunun bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-karşı davacı kadın az kusurlu; davacı-karşı davalı erkek ise ağır kusurludur. Davalı-karşı davacı erkek de dava açmakta haklı olup, davasının kabulüne karar vermek gerekli ise de: davalı-karşı davacı kadının boşanma davasının kabulüne karar verilmiş, boşanma hükmü temyiz edilmediğinden kesinleşmiştir. Bu durumda, davacı-karşı davalı erkeğin boşanma davasındaki boşanma talebinin konusu kalmamıştır. O halde, bu husus gözetilerek davacı-karşı davalı erkeğin boşanma talebi hakkında, 'konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına' şeklinde hüküm tesisi ile yargılama gideri ve vekalet ücreti konularında, davada haklılık durumuna göre (HMK m. 331/1) karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Davalı-davacı kadının, sosyal ekonomik durum araştırmasına göre çalıştığı, yargılama sırasında ise çalıştığı işten istifa ederek ayrıldığı anlaşılmakladır. İşinden kendi isteği ile ayrılan kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilemez. O halde, davalı-davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.02.2018 (Pzt.)