2. Hukuk Dairesi 2016/13919 E. , 2018/3146 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/13919 E. , 2018/3146 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece davacı-karşı davalı erkeğin kadının bakire olmadığı yönünde ailesi tarafından yapılan dedikodulara ve kadının namusu hususundaki dedikoduların yayılmasına izin vermesi, kadınla evlilik öncesinde cinsel birliktelik yaşayıp kadını belkide istememesine rağmen bebeğini aldırmak zorunda bırakması, yine dava açmış olmasına rağmen bu durumu saklayıp kadınla bir otelde birlikte olması nedeniyle ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle kadının boşanma davasının kabulüne, diğer yandan erkeğin 29.09.2014 tarihinde davalı-karşı davacıyla otelde birlikte olmakla tüm yaşananları affettiği belirtilmesine rağmen erkeğin boşanma davasının da kabulüne karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden kadının da 29.09.2014 tarihinde davacı-karşı davalı erkek ile otelde biraraya gelmekle erkeğin tüm kusurlu davranışlarını affettiği ve en azından hoşgörü ile karşıladığının kabulü gerekir. Affedilen ve hoşgörülen olaylar karşı tarafa kusur olarak yüklenemez. Bu olaydan sonra tarafların boşanmayı gerektirir kusurlu bir davranışı kanıtlanamamış olup her iki tarafın da kusursuz olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda tarafların birbirini affetmiş olmaları dolayısıyla kusursuz olduklarının kabulüyle her iki boşanma davasının da reddi gerekirken, yasa hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere tarafların her ikisi de kusursuzdur. Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları davalı-karşı davacı kadın yararına oluşmamıştır. Davalı-karşı davacı kadının tazminat taleplerinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı kadın yararına hükmolunan maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.03.2018(Salı)