2. Hukuk Dairesi 2016/13794 E. , 2018/3219 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/13794 E. , 2018/3219 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat ve nafaka istemleri ile erkek lehine hükmolunan tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Mahkemece davalı-karşı davacı kadın daha fazla kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de; mahkemece kusur olarak kabul edilen 'erkeğin annesine ait taşınmazın kadının babasına devri ve sonrasında iadesinin istenmesi nedeniyle iki aile arasında geçen tartışmalar ve kadının babasının erkeğin annesi ve babasına karşı hakaret ve küfretmesi, kadının amcasının davacı-karşı davalı erkeği telefonda arayarak 'sen eşinden ayrılmayacaksın, ona ev alacaksın, beni ... getirtme, benim sana yapacağım çok' şeklinde tehdit vakıalarının taraflar dışında aile fertleri ve 3. şahıslar arasında meydana geldiği ve söz konusu vakıaların bu nedenle taraflara kusur olarak yüklenemeyeceği, mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen “kadının müşterek konutu beğenmeyerek ailesi yakınında bir yere taşınmak istediği, müşterek çocuğu erkeğin ailesi ile çok sık görüştürmek istemediği, fiili ayrılık döneminde konuttaki eşyaların bir kısmını alıp götürdüğü', davacı-karşı davalı erkeğin ise başkaları yanında ve birkaç kez 'ben seni sevmiyorum istemiyorum, zaten babamda seni istemiyor bu soyadını taşımanı istemiyoruz” dediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu husus gözetilmeden davalı-karşı davacı kadının ağır kusurlu olduğunun kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak (TMK m. 174/1-2), davacı-karşı davalı erkek lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-karşı davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve mal varlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı-karşı davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.03.2018(Salı)