2. Hukuk Dairesi 2016/15826 E. , 2018/4777 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/15826 E. , 2018/4777 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası talebinin reddi, tazminatların reddi, erkek yararına hükmolunan nafaka yönünden, davalı erkek tarafından ise, davanın kabulü, yargılama gideri, tazminatların reddi ve nafaka miktarı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 10.04.2018 günü duruşmalı temyiz eden davacı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı ... ve vekilleri gelmedi. Davalı ... vekili Av. ...'in mazeret dilekçesi verdiği birden fazla vekili olduğu görülmekle mazereti yerinde görülmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin, tüm temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının hasren yapılan temyiz incelemesine gelince;
a-Tüm dosya kapsamı ve toplanan delillerden; davalı erkeğin, evlilik birliği devam ederken düzenli bir işi ile düzenli bir gelirinin olmadığı, bahane bularak kendisine bulunan işten ayrıldığı, birlik görevlerini yerine getirmekte ihmalkar davrandığı, eşine karşı aşırı kıskançlık göstermek suretiyle baskı uyguladığı, davacı kadının da, benimle para için evlendin, erkeklik yatakta olmaz, kendine bir iş bul diyerek eşini rencide ettiği ve kadının cinsel birleşmeden kaçındığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen boşanmaya neden olan taraflar eşit kusurludur. Bu yön dikkate alınmadan, davacı kadının ağır kusurlu olduğunun kabulü bozmayı gerektirmiştir.
b-Taraflar, cevaba cevap ve 2. cevap dilekçeleri ile serbestçe, ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık muvafakati ile iddia ve savunmalarını genişletebilir yahut değiştirebilirler. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra ise diğer tarafın açık muvafakati ve ıslah dışında iddia ve savunma genişletilemez yahut değiştirilemez (HMK. m.141/1). Davacı kadın dava dilekçesinde maddi vc manevi tazminat yönünden bir beyanda bulunmamış, 01.07.2015 tarihli dilekçesiyle maddi ve manevi tazminat taleplerinde bulunmuş, davalı tarafın ise bu taleplere açıkça bir muvafakati olmamıştır. İşbu talepler iddianın ve savunmanın genişletilmesi niteliğindedir. Davacı tarafından bu konuda usulünce yapılmış bir ıslah işlemi de bulunmamaktadır. O halde, davacı kadının maddi ve manevi tazminat (TMK. m. 174/1-2) talepleri hakkında “karar verilmesine yer olmadığına” karar verilecek yerde yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olmuştur.
c-Davacı kadın, 01.07.2015 tarihli dilekçesiyle tedbir ve yoksulluk nafakası talebinde bulunmuştur. Mahkemece, kadının bu talepleri hakkında bir hüküm kurulmamıştır. Öyleyse, mahkemece davacının tedbir (TMK m.169) ve yoksulluk (TMK m.175) nafakası talepleri hakkında bir karar verilmesi gerekirken, her hangi bir hüküm kurulmaması da bozmayı gerektirmiştir.
d-Mahkemece, kolluk marifetiyle yaptırılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasına göre; davalı erkeğin meslek sahibi ve sürekli gelir getiren düzenli bir işi olduğu, boşanmakla yoksulluğa düşmeyeceği anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanununun 175. maddesi şartları davalı erkek yararına oluşmamıştır. Davalı erkeğin yoksulluk nafakası talebinin reddi gerekirken yazılı olduğu şekilde kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2-a., 2-b., 2-c. ve 2-d bentlerinde gösterilen sebeplerle davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan davalı erkeğin temyizine konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1.630,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 10.04.2018 (Salı)