2. Hukuk Dairesi 2016/17582 E. , 2018/5767 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/17582 E. , 2018/5767 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dava ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 119/1-e maddesi uyarınca davacı, dava dilekçesinde davanın dayanağı olan bütün vakıaları sıra numarası altında ve açık özetleriyle birlikte, davalı da aynı Kanunun 129/1-d maddesi gereğince savunmasının dayanağı olan bütün vakıaları sıra numarası altında ve açık özetleriyle birlikte cevap dilekçesinde göstermek zorundadırlar. Bunlar, dava ve cevap dilekçelerindeki talep sonucunun dayanağı olan ve bu talep sonucunu haklı göstermeye yarayan vakıalardır. Ön inceleme aşaması tamamlanıncaya kadar usulüne uygun biçimde bildirilen vakıaların doğru olduğu yargılama sırasında ispat edilirse, tarafların talep sonuçları da bu duruma göre kabul veya reddedilecektir. Kanunda öngörülmüş istisnalar dışında, hakim, iki tarafın birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz ve onları hatırlatabilecek davranışlarda dahi bulunamaz (HMK m. 25/1). O halde, mahkemece ancak tarafların dilekçelerinde dayandıkları vakıalar hakkında inceleme ve değerlendirme yapılabilmektedir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 184. maddesinde 'Boşanmada yargılama usulü' ayrıca düzenlenmiş; anılan maddenin ilk fıkrasında 'Boşanmada yargılama, aşağıdaki kurallar saklı kalmak üzere Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa tabidir' hükmüne yer verilerek, maddede sayılan istisnalar dışında, boşanma davalarının genel yargılama usulüne tabi olduğu belirtilmiştir. Boşanmada genel yargılama usulünün uygulanmasına ayrık olan kurallar ve uygulanması gereken özel usuller, Türk Medeni Kanununun 184. maddesinde sınırlı olarak belirtilmiş olmasına karşın; bu sınırlamalar ve istisnalar içinde, tarafların dayanmadığı vakıaların değerlendirmede esas alınacağına dair özel bir düzenlemeye yer verilmemiştir.
Somut olayda, mahkemece, gerekçeli kararda davalı-davacı erkeğe izafe edilen kusurlu davranışlara davacı-karşı davalı kadın tarafından dava ve cevaba cevap dilekçelerinde vakıa olarak dayanılmamıştır. Mahkemece, davacı-karşı davalı kadın tarafından usulüne uygun şekilde ileri sürülmeyen ve dayanılmayan vakıalar davalı-karşı davacı erkeğe kusur olarak yüklenemez. Yukarıda açıklananlar ışığında toplanan delillerden; mahkemece davacı-davalı kadına yüklenen 1 ila 1.5 yıl önce eşini ve çocuklarını terkettiği ayrıca bu kusurlu davranışı yanında sadakat yükümlülüğünü de ihlal ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacı-karşı davalı kadının, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Öyleyse davacı - karşı davalı kadının davasının reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi sul ve yasaya aykırıdır. Ne var ki, boşanma hükmü temyiz kapsamı dışında bırakıldığından bozma sebebi yapılmamış yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.
2-Yukarıda l. bentte açıklandığı üzere, davacı-karşı davalı kadın boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tam kusurludur. Gerçekleşen kusurlu davranışlar aynı zamanda erkeğin kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Boşanma sonucu erkek en azından eşinin maddi desteğini yitirmiş, yararına TMK m. 174/1-2 koşulları oluşmuştur. O halde tarfların ekonomik ve sosyal durumları, kusurun ağırlığı ve hakkaniyet kuralları gözetilerek davalı-karşı davacı erkek yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 02.05.2018 (Çrş.)