2. Hukuk Dairesi 2018/6913 E. , 2019/306 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2018/6913 E. , 2019/306 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından katılma yoluyla kusur belirlemesi ve manevi tazminat yönünden; davalı kadın tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hüküm, davalı kadın tarafından temyiz edilmiş davacı erkek vekili de temyize cevap dilekçesine hükme ilişkin itirazlarını bildirerek temyiz isteğinde bulunmuştur (HUMK m. 433/2). Hükmü süresinde temyiz etmemiş olan tarafın, temyize cevap dilekçesindeki temyiz itirazlarının incelenebilmesi, temyiz dilekçesinin tebliğinden itibaren on gün içinde cevap verilmesi halinde mümkündür (HUMK m. 433/2). Aksi halde, süresinden sonra verilen cevap dilekçesindeki temyiz itirazları dikkate alınamaz. Davalı kadının temyiz dilekçesi, davacı erkek vekiline 06.09.2018 günü tebliğ edilmiş, karşı taraf, hükme ilişkin itirazlarını da ihtiva eden temyize cevap dilekçesini yasal on günlük süreden sonra 20.09.2018 günü vermiştir. Bu durumda davacının katılma yoluyla temyiz dilekçesinin süre aşımı sebebiyle reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davalı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun
4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
c)Mahkemece davalı kadının emekli maaşı aldığı gerekçesi ile yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmiştir. Dosya kapsamındaki delillerden davacı erkeğin Amerika Birleşik Devletlerinde inşaat işleriyle uğraştığı ve refah seviyesinin iyi olduğu, kadının ise 1200 TL emekli maaşı aldığı belirtilmiştir. Bu miktardaki gelir kadını yoksulluktan kurtarmaz. Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşulları kadın yararına oluşmuştur. Mahkemece davalı kadın lehine uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken, yazılı şekilde reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b ve 2/c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı erkeğin katılma yoluyla temyiz talebinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.01.2019 (Çrş.)