2. Hukuk Dairesi 2019/101 E. , 2019/4370 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2019/101 E. , 2019/4370 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, yoksulluk nafakasının ve tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar ile tedbir ve yoksulluk nafakaları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Her mahkeme kararına karşı temyiz süresinin ne kadar olduğu, kanun hükmü ile açıkça belirlenmiştir. Kanunun tayin ettiği süreler aksi kanunda öngörülmedikçe kesindir (HUMK.m.163). Bu süreleri hakim azaltıp çoğaltamaz (HUMK m. 159). Kanuni süre içinde yapılması gereken bir işlem, o süre içinde yapılmaz ise, sürenin ilişkin olduğu hak düşer. Bir işlemin kanuni süre içinde yapılıp yapılmadığı da mahkemece res'en gözetilir. Asliye hukuk ve aynı derecedeki Aile mahkemesi kararlarına karşı temyiz süresi onbeş gündür. Bu süre, ilamın tarafların her birine tebliği ile işlemeye başlar (HUMK.m.432/1). Temyiz edilen karar temyiz eden davacı kadın vekiline 28.11.2018 tarihinde, davalı erkeğin temyiz dilekçesi ise 14.12.2018 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davacı kadın vekili kararı yasal on beş günlük süreden sonra 28.12.2018 günü verdiği dilekçe ile temyiz etmiştir. Temyiz süresi geçirildiğinden Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 1.6.1990 tarihli 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme kararı da gözetilerek, davacı kadının temyiz dilekçesinin süre aşımı nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin temyiz itirazlarına hasren yapılan incelenmeye gelince;
a-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Mahkemece bozma öncesi verilen 29.02.2016 tarihli ilk hükümde davacı kadın yararına dava tarihinden itibaren aylık 500,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmiş, bu hüküm davalı erkek tarafından tamamına, davacı kadın tarafından ise yoksulluk nafakasının ve tazminatların miktarına yönelik olarak temyiz edilmiş, bozma sonrası verilen ikinci kararda ise; davacı kadın yararına dava tarihinden itibaren aylık 1500,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmiştir. İlk hükümde davacı kadın yararına hükmolunan aylık 500,00 TL tedbir nafakası kadın tarafından temyiz edilmeyerek, bu miktar yönünden davalı erkek lehine usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Bu sebeple bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda usuli kazanılmış hakka aykırı olacak şekilde davalı erkek aleyhine aylık 1500,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Davacı kadının temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda (2/b) bendinde gösterilen sebeple davalı erkek lehine BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2/a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.10.04.2019 (Çrş.)