2. Hukuk Dairesi 2018/6746 E. , 2019/8138 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2018/6746 E. , 2019/8138 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davalı

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 21.06.2018 gün ve 2016/20441-2018/8119 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme itirazları yersizdir.
2-Mahkemece; boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadının kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına, velayet babaya, ve kadının manevi tazminat (TMK m. 174/2) ile yoksulluk nafakası (TMK m. 175) taleplerinin reddine karar verilmiş, davalı kadın tarafından temyiz edilen hüküm Dairemizin 21.06.2018 tarih 2016/20441 esas, 2018/8119 karar sayılı ilamı ile onanmıştır.
Taraflar cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleri ile serbestçe, ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık muvafakati ile iddia veya savunmalarını genişletebilir yahut değiştirebilirler. Ön inceleme duruşmasına taraflardan biri mazeretsiz olarak gelmezse, gelen taraf onun muvafakati aranmaksızın iddia ve savunmasını genişletebilir. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra iddia veya savunma genişletilemez yahut değiştirilemez. Islah veya karşı tarafın açık muvafakati saklıdır (HMK m. 141). Davalı taraf ilk defa 01.06.2016 tarihli duruşmada manevi tazminat (TMK m. 174/2) talebinde bulunmuş, davacı ise bu taleple ilgili olarak açık bir muvafakat beyanında bulunmamıştır.
Durum böyleyken, davalı kadının talep ettiği manevi tazminat talebi ile ilgili olarak “Karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde karar verilmesi gerekirken, kadın aleyhine kesin hüküm oluşturacak şekilde ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. İlk inceleme sırasında bu hususun gözden kaçırıldığı anlaşılmakla, Dairemizin onama kararının kadının talep ettiği manevi tazminat ile ilgili bu bölümünün kaldırılmasına, yerel mahkeme hükmünün kadının talep ettiği manevi tazminatın reddine dair hükmün yukarıda açıklanan sebeple bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı kadının karar düzeltme talebinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440-442. maddeleri uyarınca kısmen KABULÜNE, Dairemizin 21.06.2018 tarih, 2016/20441 esas, 2018/8119 karar sayılı onama kararının davalının manevi tazminat talebinin reddine dair kararın onanmasına ilişkin bölümünün kaldırılmasına, hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kadının manevi tazminat talebi yönünden BOZULMASINA, davalı kadının hükmün diğer yönlerine ilişkin karar düzeltme itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.07.2019 (Prş.)