2. Hukuk Dairesi 2019/2601 E. , 2019/10509 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2019/2601 E. , 2019/10509 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN :Davacı

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 15.01.2019 gün ve 2018/7752 - 2019/138 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Temyiz ilamında ver alan açıklamalara göre davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan karar düzeltme isteği yersizdir.
2-Mahkemece davacı erkek ağır kusurlu bulunarak boşanma davasının kabulüne karar verilmiş, kadın yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmiş, kadının nafaka talebinin ise reddine karar verilmiştir. Davalı kadın tarafından Dairemizin onama ilamına karşı süresinde karar düzeltme talebinde bulunmuştur. Dosyanın yeniden yapılan incelenmesinde; Dairemizin 15.01.2019 tarihli onama ilamında, hükmün kadın tarafından tamamı yönünden temyiz edildiği belirtilmiş ise de, davalı kadının temyiz dilekçesinde kararın boşanma dışındaki hükümlerinin temyiz edildiği tarafların boşanmalarına ilişkin hükmün ise temyiz edilmeyerek kesinleştiği anlaşılmıştır. Mahkemece davalı kadına kusur olarak yüklenen 'Ortak bir karar alınmadan eşini bırakarak Türkiye'ye yerleşmesi' vakıasının ispatlanamadığından kadına kusur olarak yüklenemeyeceği açıktır. Gerçekleşen bu durum karşısında, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı kadının kusuru ispat edilememiştir. Bu durumda açıklanan nedenle tam kusurlu erkeğin boşanma davasının reddi gerekirken, kanun hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ne var ki, boşanma hükmü temyiz kapsamı dışında bırakıldığı için karar düzeltme sebebi yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir. Öte yandan yine; Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile boşanma yüzünden zedelenen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Ne var ki, bu husus temyiz incelemesi sırasında gözden kaçırıldığından davalı kadının karar düzeltme isteminin kısmen kabulüyle Dairemizin 15.01.2019 gün ve 2018/7752- 2019/138 karar sayılı ilamının kadına yüklenen kusur ile kadın yararına hükmolunan maddi ve manevi tazminata münhasır olarak kaldırılmasına, hükmün kadına yüklenen kusur ile tazminatların miktarına yönelik olarak bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı kadının karar düzeltme isteğinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440/1-4. maddesi gereğince kısmen KABULÜNE, Dairemizin 15.01.2019 gün ve 2018/7752- 2019/138 sayılı onama kararının kadına yüklenen kusur ile maddi ve manevi tazminat yönünden KALDIRILMASINA, yerel mahkeme kararının, yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davalının diğer karar düzeltme isteğinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 23.10.2019 (Çar.)