2. Hukuk Dairesi 2019/5072 E. , 2019/12352 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2019/5072 E. , 2019/12352 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, Türk Medeni Kanun'un 166/son maddesi uyarınca fiili ayrılık hukuki sebebine dayalı boşanma davasıdır. İlk Derece Mahkemesince, dava dilekçesi davalıya, davacının dava dilekçesinde bildirdiği '... Mahallesi, .... sokak... Apt. K.l D.2 Çukurova/Adana' adresine tebliğe çıkarılmış, davalının tanınmadığı, adresin hatalı olduğu gerekçesiyle bila tebliğ iade olmuştur. Bu defa kadının mernis adresi olan “... Mah. ... sok. No:8/14 Çukurova/Adana” adresine mernis adresi olduğu ve Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesi gerektiği tebliğ zarfı üzerinde belirtilmek suretiyle' tebliğe çıkarılmıştır. Duruşmalara ilişkin tebligatlar da davalı kadının doğrudan mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmiş, davalı kadın 28.12.2017 tarihli duruşmaya katılmış, kısa bir süre istediğini belirtmiş, mahkemece tahkikatın bittiği bildirilerek sözlü yargılama ve hüküm için gelecek celseye kadar süre verilmesine karar verilmiş, davalı kadın 10.01.2018 tarihli beyan dilekçesi ile tebligatların usulsüz yapıldığını, adresin hatalı olduğunu bildirmiş olmasına rağmen mahkemece 10.01.2018 tarihinde tahkikatın bittiği bildirilerek erkeğin davasının kabulüne karar verilmiş, verilen karara karşı davalı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, ilgili bölge adliye mahkemesince davalı kadının istinaf talebi esastan reddedilmiştir. Bölge adliye mahkemesince verilen bu karar davalı kadın tarafından temyiz edilmiştir.
Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır (Teb. K. m. 10/1). Adres kayıt sisteminde bulunan adresin bilinen en son adres olarak kabul edilebilmesi için bilinen en son adrese tebligat yapılamamış olması veya bu adresin tebliğe elverişli olmaması halinde mümkündür. Bilinen en son adresin tebliğe elverişli olmadığı anlaşılmadan veya bu adreste tebligat yapılamadığı görülmeden doğrudan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinde tebligatın yapılması; yapılan tebligatı usulsüz kılar (Teb. K. m. 10/2). Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre dava dilekçesi ve ön inceleme, tahkikat duruşma günü tebligatını, doğrudan 21/2. maddeye göre yapılmaları nedeniyle geçerli ve usulüne uygun saymak olanağı yoktur. O halde, mahkemece yapılacak iş; davalıya usulüne uygun şekilde dava dilekçesinin ve ön inceleme duruşma gününün tebliği, bundan sonra tarafların iddia ve savunmaları çerçevesinde anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususların tespiti (HMK m. 140) taraflarca usulüne uygun şekilde delil gösterildiği takdirde tahkikat aşamasına geçilerek gösterilen delillerin toplanması ile bir sonuca ulaşmaktan ibarettir. Açıklanan bu hususlara riayet edilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi hukuki dinlenilme hakkının (HMK m.27) ihlali niteliğinde olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 16.12.2019 (Pzt.)