2. Hukuk Dairesi 2020/3677 E. , 2020/5240 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2020/3677 E. , 2020/5240 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- İlk derece mahkemesince taraflar eşit kusurlu kabul edilerek davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Anılan karara karşı her iki tarafça istinaf kanun yoluna başvurmuş, bölge adliye mahkemesince tarafların kusur belirlemesine yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile taraflara yüklenen kusurlu davranışlar yönünden değişiklik yapılarak yine de eşit kusurlu oldukları belirtilmiş, davalının kişisel ilişkiye yönelik istemi de kabul edilerek ortak çocuk ile baba arasında yeniden kişisel ilişki düzenlenmiş tarafların diğer istinaf istemlerinin ise esastan reddine karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden tarafların bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında davacı erkeğin ortak konutun manevi bağımsızlığını sağlamadığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, yanılgılı kusur belirlemesi sonucu tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4) dikkate alınarak kadın yararına maddi ve manevi tazminata (TMK m. 174/1-2) karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesinin kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.11.2020 (Salı)