2. Hukuk Dairesi 2020/549 E. , 2020/1305 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2020/549 E. , 2020/1305 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafakalar ve vekalet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi, nafaka miktarı ve ziynet alacağının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek karşılıklı açılan boşanma davalarının kabulüne karar verilmişse de yapılan yargılama ve toplanan delilerden; mahkemece davacı-karşı davalı erkeğe kusur olarak yüklenen ailesinin eşine şiddet uyguladığı vakıası tanık beyanlarına göre duyuma dayalı olup ispatlanamadığı, davalı-karşı davacı kadına kusur olarak yüklenen kayınvalidesine şiddet uyguladığı vakıasının ise dilekçeler aşamasında erkek tarafından dayanılmadığından kadına kusur olarak yüklenemeyeceği, ancak mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre erkeğin boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kadına nazaran daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkek ağır kusurlu olup, bu kusurlu davranışlar sebebiyle menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan davalı-karşı davacı kadın lehine Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddesi koşulları oluşmuştur. O halde tarafların sosyal, ekonomik durumları ve hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
4-Davalı-karşı davacı kadın, karşı dava dilekçesinde boşanmanın yanı sıra ziynet eşyalarını tek tek bildirerek aynen, olmadığı takdirde bedelinin verilmesi talebinde de bulunmuştur. Karşı dava açılırken alınan başvuru harcı, dava dilekçesindeki isteklerin tümünü kapsar. Ayrıca dosyada davalı-karşı davacı kadın vekili tarafından iki kez 27,70’er TL harç yatırıldığı ve bilirkişi incelemesi ve değer tespiti yapılması sonrasında ziynetlerin bedelini bildireceğini beyan ettiği görülmüştür. Davalı-karşı davacının ziynet alacağı talebi boşanmanın eki niteliğinde olmayıp nispi harca tabidir. Nispi harç tamamlattırılmadan müteakip işlemler yapılamaz. O halde, mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi doğrultusunda talep edilen ve tespit edilen ziynetlerin bedeline göre nispi harcın peşin kısmının yatırılması için davalı-karşı davacıya usulüne uygun olarak süre verilmesi gerekmektedir (Harçlar Kanunu m. 30- 32). Harç noksanlığı giderildiği takdirde, bu talebin esası incelenmeli ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmeli, aksi halde; Harçlar Kanunu'nun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, bu yönün nazara alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2., 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, 4. bentteki bozma sebebine göre erkeğin vekalet ücreti, kadının ise ziynet alacağı davasının esası ile ilgili hükme yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.02.2020 (Çrş.)