2. Hukuk Dairesi 2020/3452 E. , 2020/4087 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2020/3452 E. , 2020/4087 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince karşılıklı açılan boşanma davalarında; yargılama sırasında davacı-karşı davalı erkek Türk Medeni Kanunu'nun 407. maddesinde yer alan sebeple kısıtlanarak kendisine vasi tayin edilmiş ve vasi tarafından davacı-karşı davalıyı temsilen atanan vekil vasıtasıyla yargılamaya devam edilerek, erkeğin davası reddedilmiş kadının zina hukuksal nedenine dayalı boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmaları ve boşanmanın ferileri yönünden karar verilmiştir. İlk derece mahkemesinin gerekçeli kararı davacı-karşı davalının yetkili vekiline tebliğ edilmek yerine kısıtlanmadan önceki yetkisiz vekiline tebliğe çıkarılmış, hükme karşı davalı-karşı davacı kadının istinaf kanun yoluna başvurması üzerine görevli Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından kadının istinaf istemi kısmen kabul edilerek; erkeğin cezaevine girdiği tarihe kadar kadın yararına tedbir nafakasına hükmolunmuş, ortak çocuklar ile baba arasında kişisel ilişki kurulmasına ve çocuklar yararına iştirak nafakasına hükmedilmiş, ayrıca kadın yararına tazminat miktarları da artırılmış, kadının sair istinaf istemleri ise esastan reddedilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararına karşı taraflarca temyiz isteminde bulunulmuştur.
İlk derece mahkemesi tarafından kısıtlanan davacı-karşı davalıya usulüne uygun şekilde gerekçeli karar tebliğ edilmeyerek tarafın hüküm hakkında istinaf kanun yoluna başvurma hakkı elinden alınmış savunma hakkı engellenmiştir. Bu durumda ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararının davacı-karşı davalının vasisi tarafından atanan yetkili vekiline usulüne uygun tebliği sağlanıp, istinaf süresi de beklenildikten sonra, tarafın istinaf kanun yoluna başvurması halinde dosya esası incelenmek sureti ile karar verilmesi gerekirken davacı-karşı davalının savunma hakkını engelleyecek şekilde kararın yetkili vekiline tebliği sağlanılmadan işin esasının incelenerek karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.24.09.2020 (Prş.)