3. Hukuk Dairesi 2017/14365 E. , 2018/13094 K.

[İctihat]

3. Hukuk Dairesi 2017/14365 E. , 2018/13094 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, 09.04.2010 tarihinde açtığı işbu dava ile; ... Çocuk Hastanesi bahçesindeki büfenin davalıya 29.01.2002 başlangıç tarihli 3 yıl süreli kira sözleşmesi uyarınca kiralandığını belirterek 3. yıl (29.01.2004-29.01.2005) dönem kirası olan 73.245 TL, süre sonundan tahliye tarihi olan 17.03.2005 tarihine kadar işleyen 9.360 TL kira bedeli ile 4.778 TL cezai şartın 17.03.2005 tarihinden itibaren 6183 S.Y'nın 51. maddesinde belirtilen gecikme zammı ve yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı, alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 2003 yılı kira bedeli olan 72.736,14 TL ve 28.01.2005-17.03.2005 tarihleri arasındaki kira bedeli olan 9.360 TL kira bedelinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin ise reddine karar verildiği önceki hükmün, her iki taraf vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 19.11.2015 tarih, 2014/13011 Esas, 2015/10115 Karar sayılı ilamı ile davalının zamanaşımı def'i hususunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmeden davanın sonuçlandırılmasının doğru olmadığından bahisle bozulmasına karar verilmiştir.Bozma üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının cezai şart alacağına ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Taraflar arasında 29.01.2002 başlangıç tarihli, üç yıl süreli kira sözleşmesi hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava, hukuki niteliği itibariyle ödenmeyen kira bedeli alacağının tahsili
ile cezai şartın tazmini taleplerine ilişkindir. BK.nun 126/1 maddesi (TBK.147.maddesi) hükmüne göre kira alacağından doğan davalar beş yıllık zamanaşımı süresine, kira alacağı dışında kira sözleşmesine dayanılarak açılan alacak ve tazminat davaları BK.nun 125. maddesi (TBK.146.maddesi) hükmüne göre on yıllık zamanaşımı süresine tabidir. Bu itibarla; 09.04.2010 tarihinde açılan davada ihtilaf konularından cezai şart alacağının zamanaşımIna uğramadığının kabulü gerekir. Mahkemece değinilen bu yön gözetilerek, dava edilen cezai şart alacağına ilişkin işin esasına girilip hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde zamanaşımı nedeniyle davanın tümden reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.Hüküm, bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı ...ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün davacı lehine BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.