3. Hukuk Dairesi 2016/10672 E. , 2018/5405 K.

[İctihat]

3. Hukuk Dairesi 2016/10672 E. , 2018/5405 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; sahte ehliyet ile düzenlenen bir vekaletnameye itibar ederek vekil kılınan şahıs ile 16.000,00 TL karşılığında araç satış sözleşmesi imzaladığını, aracı satın aldıktan sonra bu aracı dava dışı ...'e sattığını, ancak aracın gerçek sahibinin şikayeti üzerine, aracın yakalandığını, gerçek malikin aracın kendi adına tescil için açtığı davada davanın kabulüne karar verildiğini, araç satış bedelini ve devir masraflarını aracı satmış olduğu kişiye geri ödemek durumunda kaldığını, Noterlik Kanununun 162.maddesine göre sahte sürücü belgesi ile düzenlenen vekaletnameden ötürü davalı noterin kusursuz sorumluluğunun bulunduğunu ileri sürerek, soruşturma dosyasında şüpheli sıfatıyla ifade vermesi ve galericilik işi yapması nedeniyle ticari itibarının da sarsılması nedeniyle 5,000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile, 16.500,00 TL maddi tazminatın 01/01/2012 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı; sürücü belgesinin çıplak gözle bakıldığında sahteliği anlaşılır durumda olmadığını ve iğfal kabiliyeti bulunan bir belge olduğundan vekaletname düzenlendiğini ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, toplam 13.200,00 TL maddi tazminat ile 2.000,00 TL manevi tazminatın 01/01/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Borçlar Kanunu’nun 49.maddesi (TBK.nun 58. md.) hükmüne göre manevi tazminata karar verilebilmesi için 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 24.maddesi hükmünde genel olarak açıklanan kişilik haklarına bir saldırı bulunması, hukuka aykırı fiil sonucunda kişilik haklarının zarar görmüş olması zorunludur. Malvarlığında bir zarar meydana gelmesi halinde de kişinin az veya çok üzüleceği ve manevi olarak acı çekeceği kuşkusuzdur. Ne var ki, malvarlığı zararları bu madde kapsamına girmemektedir. Anılan madde hükmü ile yalnızca kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan zararların giderilmesi amaçlandığından malvarlığı zarara uğrayan kişi yararına Borçlar Kanununun 49.maddesi hükmüne göre manevi tazminata hükmedilmesi yasal olarak mümkün bulunmamaktadır.Somut olayda; yukarıda ifade edilen yasa hükmü ve açıklamalar incelendiğinde de görüleceği üzere, davacının malvarlığı yönünden zarara uğradığı anlaşılmakla, eldeki bu davada manevi tazminat istem koşullarının bulunmadığı açıktır.Bu itibarla,davacının manevi tazminat isteminin tümden reddi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile manevi tazminat istemi yönünden kısmen kabul kararı verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu davalı yönünden, açık davacı yönünden kapalı olmak üzere, 17.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi