3. Hukuk Dairesi 2018/496 E. , 2018/1440 K.

[İctihat]

3. Hukuk Dairesi 2018/496 E. , 2018/1440 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiracılık sıfatının tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; mülkiyeti Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait olan taşınmazda 26.06.2009 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli sözleşme gereği kiracı olduğunu ve sözleşmenin yenilenerek devam ettiğini, davalı tarafından gönderilen ihtarname ile taşınmazın 31.03.2015 tarihinde boş olarak tesliminin istendiğini ancak taraflar arasındaki kira ilişkisinin devam ettiğini, bu nedenle de davalı kirayaverenin süre sonuna dayanarak tahliyesini isteyemeyeceğini belirterek kiracılık sıfatının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davacının 31.12.2010 tarihinde taşınmazı boşalttığını, daha sonra 24.02.2011 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile taşınmazı yeniden kiraladığını, sonraki dönemlerde sözleşmenin yenilerek 31.12.2014 tarihine kadar devam ettiğini, taşınmazda restorasyon yapılacağından kiralananın tahliyesi için ihtar gönderildiğini, sözleşmenin 31.12.2014 de sona erdiğini belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davalının 2886 Sayılı Kanuna tabi olduğu ve sözlemenin 31.12.2014 tarihinde son bulduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 82/c maddesi ile değişik “... ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ... alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye
taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 82/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasal, süre bitiminden itibaren ... alınacağı hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.
Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. ... olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış, veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 347. maddesi hükmü gereğince konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.
Somut olayda; dava konusu taşınmaz ilk olarak 11.03.2008 başlangıç ve 31.12.2008 bitiş tarihli sözleşme ile davalıya 2886 sayılı Yasa kapsamında ihale ile kiraya verilmiş olup, sözleşme süresinin bitiminden sonra da taraflar arasında yenileme sözleşmeleri yapılmak suretiyle kira ilişkisi devam etmiştir. Ancak dava konusu taşınmaz 31.12.2010 tarihinde tahliye edilmiş ve davalıya teslim edilmiştir. Sonrasında ise; 24.02.2011 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile yeniden davacıya kiralanmıştır. Davacı ve davalı arasındaki en son yapılan 24.02.2011 başlangıç tarihli kira sözleşmesi önceki sözleşmenin devamı niteliğinde olmadığından ve taşınmaz 2886 sayılı Kanun'a göre kiraya verilmediğinden 2886 sayılı Yasanın 75.maddesi hükmünün uygulanması mümkün değildir. Bu durumda kiraya veren ancak yasada belirtilen tahliye sebeplerinden birine dayanmak suretiyle sözleşmeyi sona erdirebilir. Çatılı işyeri olan kiralananın süre bitimi nedeniyle tahliyesi talep edilemeyeceğinden davacının kiracılık sıfatının devam ettiğinin kabulü ile muarazanın giderilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine kararı verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı ...ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.